জীৱ-জন্তুবাদ
বিষয়বস্তুৰ তালিকা
জীৱবাদ এটা পুংলিঙ্গ বিশেষ্য। এই শব্দটো লেটিন ভাষাৰ পৰা আহিছে animus , যাৰ অৰ্থ হৈছে “জীৱন উশাহ, আত্মা, আত্মা”।
এনিমিজমৰ অৰ্থই দৰ্শন আৰু চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ পৰিসৰত এনে এটা মতবাদ বুলি বুজায় য’ত... আত্মাক যিকোনো গুৰুত্বপূৰ্ণ আৰু মানসিক পৰিঘটনাৰ নীতি বা কাৰণ হিচাপে গণ্য কৰে।
জীৱবাদক এনে এটা ধাৰণা হিচাপে ব্যাখ্যা কৰাৰ প্ৰৱণতা থাকে যে সকলো বস্তুৱেই হওক – সেয়া মানুহ হওক, প্ৰাণী হওক, ভৌগোলিক বৈশিষ্ট্য হওক, নিৰ্জীৱ বস্তু হওক আৰু আনকি প্ৰাকৃতিক পৰিঘটনাও হওক –
নৃতত্ত্বত এই ধাৰণাটো এনে এটা নিৰ্মাণ হ'ব যিটো বিভিন্ন বিশ্বাস ব্যৱস্থাৰ মাজত আধ্যাত্মিকতাৰ লেখ-জোখ বিচাৰি উলিয়াবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
বেছিভাগ ক্ষেত্ৰতে, কিন্তু এনিমিজমক ধৰ্ম হিচাপে দেখা নাযায়, বৰঞ্চ বিভিন্ন বিশ্বাসৰ বৈশিষ্ট্য হিচাপেহে দেখা যায় ।
মুঠতে ক’বলৈ গ’লে এনিমিজম হ’ল সেই বিশ্বাস যিটো সকলো বস্তুৰে আছে আত্মা বা আত্মা, অনিমা , সেয়া প্ৰাণী হওক, উদ্ভিদ হওক, শিল হওক, নদী হওক, তৰা হওক, পৰ্বত হওক, যিয়েই নহওক কিয়। এনিমিষ্টসকলে বিশ্বাস কৰে যে প্ৰতিটো এনিমা হৈছে সহায় বা ক্ষতি কৰিব পৰা এক মহাশক্তি থকা আত্মা, আৰু ইয়াক পূজা কৰা উচিত, ভয় কৰা উচিত বা আনকি কোনো ধৰণে স্বীকৃতি দিয়া উচিত।
টাইলৰৰ (১৮৩২) মতামত অনুসৰি -১৯১৭) ), এনিমিজম হ’ব মানুহৰ বিৱৰ্তনৰ প্ৰাৰম্ভিক পৰ্যায়, য’ত আদিম হিচাপে দেখা মানুহে বিশ্বাস কৰে যে প্ৰকৃতিৰ সকলো চিনাক্তকৰণযোগ্য ৰূপ
মনোবিজ্ঞান আৰু শিক্ষাৰ ভিতৰত পিয়াজেৰ জ্ঞানবাদ (1896-1980) অনুসৰি এনিমিছবাদক শিশুৰ বৌদ্ধিক বিকাশৰ প্ৰাৰম্ভিক পৰ্যায় হিচাপে ধাৰণা কৰা হয়।
এই শব্দটো “এনিমিজম” প্ৰথমবাৰৰ বাবে ১৮৭১ চনত উদ্ভাৱন কৰা হৈছিল আৰু ইয়াক বহু প্ৰাচীন ধৰ্মৰ মৌলিক দিশ হিচাপে গণ্য কৰা হয়, মূলতঃ খিলঞ্জীয়া জনজাতীয় সংস্কৃতি।
আজিৰ মূল ধৰ্মসমূহৰ ভিতৰত এনিমিছবাদক বিভিন্ন ধৰণেৰে আঙুলিয়াই দিব পাৰি সমসাময়িক জগতখন।
জীৱবাদৰ উৎপত্তি কি?
বুৰঞ্জীবিদসকলৰ বাবে জীৱবাদ মানৱ আধ্যাত্মিকতাৰ বাবে অপৰিহাৰ্য বস্তু, কাৰণ ইয়াৰ উৎপত্তি এতিয়াও পুৰাপাথৰ যুগৰ পৰাই আহিছে আৰু সেই সময়ত থকা হ'মিনিডৰ সৈতে।
ঐতিহাসিক ভাষাত ক'বলৈ গ'লে, মানৱ আধ্যাত্মিক অভিজ্ঞতাক সংজ্ঞায়িত কৰাৰ উদ্দেশ্যেৰে দাৰ্শনিক আৰু ধৰ্মগুৰুসকলৰ বহু প্ৰচেষ্টা চলোৱা হৈছে।
প্ৰায় ৪০০ খ্ৰীষ্টপূৰ্ব পাইথাগোৰাছে ব্যক্তিগত আত্মা আৰু ঐশ্বৰিক আত্মাৰ মাজৰ সংযোগ আৰু মিলনৰ ওপৰত চিন্তা কৰিছিল, মানুহ আৰু বস্তুক সামৰি লোৱা “আত্মা”ৰ ওপৰত তেওঁৰ বিশ্বাস উল্লেখ কৰিছিল।
See_also: মৃত আইতাকৰ সপোন দেখাৰ অৰ্থ কি?ই অতি সম্ভাৱনা আছে যে পাইথাগোৰাছে এনে বিশ্বাসক নিখুঁত কৰিছিল যেনে তেওঁ প্ৰাচীন মিচৰীয়াসকলৰ সৈতে অধ্যয়ন কৰিছিল, যিসকলে প্ৰকৃতিত জীৱন আৰু মৃত্যুৰ ব্যক্তিত্বক শ্ৰদ্ধা কৰিছিল – যিবোৰ কাৰকে শক্তিশালী জীৱবাদী বিশ্বাসৰ ইংগিত দিয়ে।
এৰিষ্টটলৰ “আত্মাৰ বিষয়ে” গ্ৰন্থখনত,খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৩৫০ চনত প্ৰকাশিত এই দাৰ্শনিকজনে জীৱক আত্মা ধৰি ৰখা বস্তু হিচাপে ধাৰণা কৰিছিল।
এই প্ৰাচীন দাৰ্শনিকসকলৰ বাবেই এনিমাছ মুণ্ডি ৰ ধাৰণা আছে, অৰ্থাৎ ক জগতৰ আত্মা। এনে ধাৰণাবোৰে দাৰ্শনিক আৰু পিছৰ বৈজ্ঞানিক চিন্তাৰ বস্তু হিচাপে কাম কৰিছিল, যিটো ১৯ শতিকাৰ শেষৰ ফালে স্পষ্টভাৱে সংজ্ঞায়িত হ’বলৈ শতিকাজুৰি সময় লাগিছিল।
আনকি বহু চিন্তাবিদে প্ৰাকৃতিক জগত আৰু অতিপ্ৰাকৃতিকতাৰ মাজত এটা সংযোগ চিনাক্ত কৰিব বিচৰাৰ সময়তো 1871 চনতহে এডৱাৰ্ড বাৰ্নেট টাইলৰ ৰ সৈতে ঘটিছিল, যিয়ে তেওঁৰ “প্ৰিমিটিভ কালচাৰ” নামৰ কিতাপখনত এই শব্দটো ব্যৱহাৰ কৰিছিল ধৰ্মীয় প্ৰথাক অধিক চিনাক্ত কৰিবলৈ 5>
ধৰ্মৰ ভিতৰত জীৱবাদ
টাইলৰৰ কামৰ বাবেই জীৱবাদৰ দৃষ্টিভংগী আদিম সংস্কৃতিৰ সৈতে ওতঃপ্ৰোতভাৱে জড়িত, অৱশ্যে জীৱবাদৰ উপাদানসমূহ মূল ধৰ্মসমূহতো পোৱা যায় আজিৰ আধুনিক আৰু সংগঠিত বিশ্ব।
এটা উদাহৰণ হ’ল শ্বিণ্টো ধৰ্ম – জাপানৰ পৰম্পৰাগত ধৰ্ম, যিটো ১১ কোটিতকৈ অধিক লোকে পালন কৰে। এই ধৰ্মৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে সকলো বস্তুতে বাস কৰা আত্মাত বিশ্বাস কৰা, যাক kami বুলি কোৱা হয়, যিটো বিশ্বাস আধুনিক শ্বিণ্টো ধৰ্ম আৰু প্ৰাচীন জীৱবাদী প্ৰথাক সংযোগ কৰে।
অষ্ট্ৰেলিয়াত, সম্প্ৰদায়সমূহত খিলঞ্জীয়া জনজাতি, আছে এটা শক্তিশালী টোটেমিষ্টিক সংযোগ(টটেমিজমৰ কথা উল্লেখ কৰি)। টটেম, সাধাৰণতে উদ্ভিদ বা প্ৰাণী, অলৌকিক শক্তিৰে সমৃদ্ধ আৰু ইয়াক জনজাতীয় সম্প্ৰদায়ৰ প্ৰতীক হিচাপে শ্ৰদ্ধা বুলি গণ্য কৰা হয়।
সেই বিশেষ টোটেমটো স্পৰ্শ কৰা, খোৱা বা আঘাত কৰাটো নিষিদ্ধ, কাৰণ... টোটেমবাদৰ আত্মাৰ উৎস কোনো নিৰ্জীৱ বস্তু নহয়, বৰঞ্চ উদ্ভিদ বা প্ৰাণী হওক, ই এক জীৱিত সত্তা।
See_also: ডকাইতিৰ সপোন দেখাৰ অৰ্থ কি?ইয়াৰ বিপৰীতে আৰ্কটিক অঞ্চলত উপস্থিত থকা ইনুইট, এস্কিমো জনগোষ্ঠীও আছে আলাস্কাৰ পৰা গ্ৰীনলেণ্ডলৈকে, যিসকলে বিশ্বাস কৰে যে আত্মাই যিকোনো সত্তাৰ দখল ল'ব পাৰে, সেয়া জীৱিত বা মৃত বস্তু হওক বা নহওক।
আধ্যাত্মিকতাত বিশ্বাস কৰাটো বহুত বেছি ব্যাপক, সুক্ষ্ম আৰু সামগ্ৰিক বিষয় , যেনেকৈ আত্মা সত্তাৰ ওপৰত (উদ্ভিদ বা প্ৰাণী) নিৰ্ভৰ নকৰে, কিন্তু ইয়াৰ বিপৰীত: ইয়াত বাস কৰা আত্মাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল সত্তাটোৱেই।
এইটোও চাওক:
আধুনিক দৰ্শনৰ অৰ্থ
