Federalizm W tym modelu istnieje rząd centralny, ale jednocześnie istnieją również jednostki terytorialne niższego szczebla, które dzielą się władzą. W ten sposób powstają różne poziomy administracyjne, każdy z własnymi atrybutami, kompetencjami i udziałami we władzy.

Tak więc ten sam system polityczny obejmuje rząd centralny (lub federalny) i rządy regionalne, które są odpowiedzialne za administrowanie obszarami składowymi terytorium kraju.

Federalizm w Brazylii

Po wyjaśnieniu, czym jest federalizm, możemy omówić trochę jego historii w naszym kraju. W Cesarstwie Brazylii, które istniało między uzyskaniem niepodległości w 1822 r. a proklamowaniem Republiki w 1889 r., istniała silna centralizacja administracji publicznej pod rządami rządu centralnego (Gabinet Cesarstwa Brazylii). Na przykład prezydenci prowincji, odpowiednik tego, co dziś nazywamy gubernatorami.stanów zostały wybrane przez rząd centralny.

Ruy Barbosa jest przykładem polityka, który w ostatnich latach Cesarstwa Brazylijskiego bronił federalistycznego modelu organizacji kraju.

W Brazylii, począwszy od 1889 r., roku proklamowania republiki i obalenia monarchii, przyjęto model federalistyczny, który służył interesom elit regionalnych, niezadowolonych z kontroli sprawowanej przez władzę centralną nad dawnymi prowincjami Imperium, które wraz z nadejściem reżimu republikańskiego zaczęto nazywać stanami.

Obecna konstytucja Brazylii, która została ogłoszona w 1988 r. po zakończeniu reżimu wojskowego, również ustanawia model organizacji federacyjnej, dzieląc atrybucje i uprawnienia między gminy, stany i Unię.

Konstytucja z 1988 r. jest siódmą w historii niepodległej Brazylii, poprzedzoną konstytucją z 1824 r. (Cesarstwa Brazylii), konstytucją z 1891 r. (pierwszą z okresu republikańskiego), konstytucją z 1934 r. (ogłoszoną po rewolucji z 1930 r.), konstytucją z 1937 r. (z okresu dyktatury Estado Novo, nadaną przez Getúlio Vargasa), konstytucją z 1946 r. (ogłoszoną po zakończeniu dyktatorskiego reżimu Estado Novo), konstytucją z 1967 r. Konstytucja z 1988 r. jest siódmą w historii niepodległej Brazylii.(Niektórzy autorzy uważają, że zmiany wprowadzone do konstytucji z 1967 r. przez poprawkę konstytucyjną nr 1 dały początek temu, co należy uznać za nową konstytucję.

Wśród krajów, które przyjęły model federacyjny, można wymienić: Niemcy, Argentynę, Australię, Brazylię, Kanadę, Indie i Szwajcarię. Niektórzy wskazują na Unię Europejską jako pionierski model zastosowania federalizmu na poziomie wielonarodowym, tj. zastosowania federalizmu do unii państw narodowych.

Jaki jest cel federalizmu?

Federalizm dąży do utrzymania zrównoważonego podziału władzy między władzą centralną, której przysługuje suwerenność, a jednostkami federacyjnymi tworzącymi Federację. W ten sposób możliwe jest pogodzenie jedności narodowej z przyznaniem szerokiej autonomii ludności i administracji terytoriów wchodzących w skład Federacji. Tak więc terytoria takie jak stany mogą mieć prawa i polityki, które są zgodne z prawem krajowym.odpowiednie do ich specyfiki i zaspokajające interesy ich mieszkańców, z wyjątkiem uprawnień zastrzeżonych wyłącznie dla rządu centralnego.

Co więcej, federalizm jest zwykle postrzegany jako bariera przeciwko złej, niewłaściwej lub despotycznej polityce, o której może decydować rząd centralny, ponieważ zapewnia legitymację i instrumenty prawne dla różnych rządów regionalnych, aby odrzucić stosowanie niewłaściwych lub despotycznych środków.

W Stanach Zjednoczonych, których przykład służył i służy jako przykład i inspiracja dla wielu zwolenników federalizmu, poszukiwano kompromisu między postrzeganą potrzebą wzmocnienia władzy centralnej, której model przyjęty wkrótce po uzyskaniu niepodległości i regulowany przez Artykuły Konfederacji i Wieczystą Unię przyznawał niewielkie praktyczne uprawnienia, a interesem stanów, istniejącym wcześniej wod kolonii do niepodległości, w posiadaniu autonomii administracyjnej i legislacyjnej, czyli w decydowaniu o własnej polityce i stanowieniu własnego prawa.

Ten kompromis między lokalną autonomią a władzą centralną był tym, co federalizm reprezentował dla twórców Konstytucji Stanów Zjednoczonych, dokumentu prawnego, który zastąpił Artykuły Konfederacji i Wieczystą Unię i do dziś jest najwyższym prawem Stanów Zjednoczonych.

Model federalistyczny przyjęty przez Stany Zjednoczone obejmuje rząd centralny z atrybutami takimi jak sprawy zagraniczne i obrona narodowa oraz jednostki federacyjne, stany, które są wyposażone w szeroką autonomię legislacyjną i administracyjną.

Charakterystyka federalizmu

Aby zrozumieć koncepcję federalizmu, warto przeanalizować niektóre cechy tego modelu.

Zgodnie z federacyjną formą organizacji państwa, terytorium kraju jest podzielone na obszary, np. stany, których rządy są wyposażone w określone kompetencje, atrybuty i uprawnienia, posiadając szeroką autonomię w tworzeniu prawa i administrowaniu swoimi terytoriami, z kwestiami, inicjatywami i uprawnieniami zarezerwowanymi dla rządu centralnego. Decentralizacja polityczna tojedną z cech charakterystycznych federalizmu.

W modelu federalistycznym nie ma hierarchii między jednostkami federacyjnymi, które tworzą federację. Jedna nie ingeruje w prawa lub administrację drugiej. Jednostki federacyjne są autonomiczne między sobą, chociaż nie mają suwerenności, która jest nadana władzy centralnej.

Nie ustanawia również hierarchii między jednostkami federacyjnymi a państwem federalnym, z których każda ma własne atrybuty i obszary działania.

Współpraca między jednostkami federalnymi a rządem centralnym jest cechą często spotykaną w federacyjnych modelach organizacji państwa.

Można przeciwstawić federację konfederacji, która jest modelem, w którym państwa składowe posiadają nie tylko autonomię, jak ma to miejsce w przypadku federacji, ale także suwerenność i zachowują, przynajmniej domyślnie, prawo do secesji, tj. opuszczenia konfederacji. Co więcej, konfederacje są często ustanawiane na mocy traktatów. Federacje są zwykle ustanawiane na mocy konstytucji.

Jaka jest różnica między suwerennością a autonomią? Jaka jest różnica w posiadaniu jednego lub drugiego? Suwerenność odnosi się do zdolności państwa do obrony nadrzędności swoich decyzji. Autonomia to nazwa nadana zdolności państwa do administrowania swoim terytorium i decydowania o swojej polityce.

Federacja związków zawodowych

Jak wspomniano powyżej, termin federalizm jest używany głównie w odniesieniu do formy organizacji państwa. Aby jednak przedstawić szerszy i pełniejszy obraz znaczenia federalizmu, można dodać, że jest on również używany do organizowania innych podmiotów tworzonych przez ludzi.

Przykładem zastosowania federalizmu do organizacji czegoś innego niż państwo jest federacja związków zawodowych. Jest to model, w którym istnieje centralny podmiot związkowy, z którym powiązane są sekcje lub konfederacje, które są wyposażone w autonomię w podejmowaniu decyzji.