Човекот е мерка за сите нешта е цитат од грчкиот софист Протагора .

Значењето на човекот е мерка на сите работи се однесува на поим за релативизам , каде што секој поединец разбира една работа на специфичен начин.

Фразата се заснова на теоријата на предсократскиот филозоф Хераклит, кој го направил описот на континуираниот тек на реалноста, наведувајќи дека знаењето може да се измени поради променливите околности на човековото разбирање .

Предлогот на реченицата што го претставува извадокот „човек е мерка за сите нешта“ се обидува да изрази радикален релативизам, на крајот на краиштата тоа значи дека постои негирање дека постои нешто што е точно или лажно, без оглед на неговиот однос со дадена индивидуа.

Протагора го негира постоењето на можноста за универзален критериум кој му дозволува на човекот да ја знае вистината и да ја одвои од она што е лажно.

Нештата се начинот на кој му се појавуваат на човекот, тоа се разбира по нејзината индивидуална димензија.

Постои релативност помеѓу вистинското и лажното, помеѓу убавото и грдото, помеѓу доброто и злото. Другиот термин на врската би бил мажи обдарени со нивната индивидуалност и нередуцирани субјективности.

Врз основа на филозофијата, може да се дефинира односот помеѓу оваа реченица на Протагора и визијата на софистите за вистината.затоа што фразата одговара на софистите доктрини, кои пак ги бранеа релативизмот и субјективноста.

Односно, секој поединец ја конструира својата вистина. Според тоа, она што е точно за една индивидуа може да не е точно за друга.

Протагора се смета за претходник на постоечкиот егзистенцијален релативизам кај авторите како Луиџи Пирандело. Според Протагора, главната доблест на човекот е реториката, на крајот на краиштата не постои вистина – и етички и суштински – а „вистината“ би ја дефинирале оние кои ја владеат реториката и уметноста на убедување.

Во неговото дело „Антилогии“, Протагора го поучувал она што Аристотел го нарекол негирање на принципот на непротивречност, односно тоа би било симултана вистина на контрадикторностите во однос на истото и идентификација на вистинито и лажно.

<. 0>За Протагора, неговото учење се однесувало на принципот на контрадикторни двојни причини, каде што покажал дека за секоја изјава за нешто е можно да се спротивстави на друга со истиот изглед на вистината.

На овој начин, тоа значи дека, бидејќи не постои непобитна вистина, туку само релативни вистини, постои можност да се отфрли секое тврдење или негирање, кое и да е тоа, бидејќи секогаш е можно (преку реторичка вештина) да се одржи говор што ќе го уништи она што се појавило. биде најцврстата вистина.

Фразата „човекот емерка на сите нешта“ беше спротивна на идеите на Сократ, бидејќи тој ја бранеше апсолутната вистина и вистините од универзална вредност.

Исто така види: Што значи да се сонува балон?

Сократ беше крајно критичен кон софизмот, бидејќи ги користеше реториката и релативизмот како алатки за за да постигнат одредени цели.

Софистите дури наплатувале пари од своите ученици за да ги научат техниките на говор со цел да ги убедат своите слушатели.

Толкувањето на фразата Човекот е мерка на сите нешта

Објаснувањето на фразата „Човекот е мерка за сите нешта“ ја наведува можноста човекот да има моќ да им даде вредност или значење на нештата, развивајќи го сопственото чувство за реалноста.

Следи дека секоја изјава е релативна во однос на гледната точка, на општеството или дури и на начинот на размислување.

Едноставен пример за примена на фразата „Човекот е мерка за сè“ е да се тестираат перспективите и перцепциите на двајца луѓе во однос на иста ситуација, каква и да е таа.

Исто така види: Што значи да сонувате за црно пилешко?

На човекот кому ветрот му изгледа ладен, тој е ладен, но на човекот да на кого ветрот му изгледа жежок, тој е жежок. Овој пример покажува дека секој човек е мерка на сопствената перцепција, несомнена и непогрешлива.