Marxisme is een methodologie van het sociaaleconomisch onderzoek dat als belangrijkste punt de klassenverhoudingen en sociale conflicten en die de materialistische benadering van de evolutie van Geschiedenis Het is een methodologie die put uit economisch en sociaal-politiek onderzoek en wordt toegepast op de analyse en kritiek van de ontwikkeling van het kapitalistische systeem en de rol van klassenstrijd in systemische economische transformatie.

De belangrijkste theoretici van het marxisme werden beïnvloed door de Duitse filosofen Friedrich Engels e Karl Marx de tweede heeft het werk geschreven De hoofdstad Marxism is een geweldige referentie over marxistische theorie. stroom van gedachten die zowel een economische als een sociologische theorie omvat, en ook deel uitmaakt van een filosofische methode met zijn revolutionaire visie op sociale verandering.

Wat is marxisme?

Het startpunt van deze ontwikkeling zouden de economische activiteiten zijn die nodig zijn voor de bevrediging van ieders materiële behoeften. Modellen van productie en economische organisatie worden begrepen als de oorsprong of invloed voor andere sociale fenomenen, zoals sociale relaties, systemenDaarom worden het economische systeem en de sociale relaties respectievelijk infrastructuur en bovenbouw genoemd.

Vanuit de marxistische analyse ontstaan conflicten tussen sociale klassen binnen het kapitalistische systeem door de verscherping van tegenstellingen tussen de hoge productiviteitscapaciteit van mechanisatie en socialisatie van de proletarische klasse, en door privébezit en het productieoverschot dat in winst wordt omgezet door de bourgeoisie, een klein deel van de bevolking dat fungeert alsHet is duidelijk voor de werkende proletariër welke afgrond wordt veroorzaakt door de winsten van de bourgeoisie, die een onrustig conflict tussen de klassen teweegbrengt, dat alleen kan eindigen in een sociale revolutie.

Wat het marxisme zich voorstelt is dat de sociale revolutie op de lange termijn zou uitmonden in een socialistisch systeem - waar het eigendom van de productiemiddelen coöperatief is en distributie en productie gelijke rechten hebben voor alle leden van de samenleving. Marx vult deze gedachte verder aan met het idee dat, met de vooruitgang van de technologie en dus van de productiekrachten, het socialismeHet zou uiteindelijk overgaan in een communistische fase van sociale ontwikkeling, een staatloze maatschappij zonder klassentegenstelling. In de communisme Op deze manier zou eigendom gemeenschappelijk zijn en zou het motto "van ieder naar vermogen, aan ieder naar behoefte" een mogelijk motto zijn.

Het marxistische gedachtegoed over historisch materialisme is op grote schaal overgenomen in de academische wereld in vakken die voornamelijk tot de geesteswetenschappen behoren, zoals antropologie, politieke wetenschappen, economie, mediastudies en filosofie. Het inzicht dat menselijke samenlevingen zich ontwikkelen vanuit de verdeling van middelen onder hun leden impliceert ook een begrip van culturele, politieke structurering,zeden en gewoonten die van kracht zijn in samenlevingen.

Een goed voorbeeld van de theorie kan worden waargenomen in het Franse revolutionaire proces van de periode van de Verlichting. Tijdens deze nieuwe sociale structurering die plaatsvond, dwong de ontwikkeling van de op het kapitalisme gebaseerde economie de creatie van een nieuw politiek regime af, evenals nieuwe wetten en gewoonten die deel begonnen uit te maken van de aanpassing aan deze realiteit. De feodale gewoonten werden bijvoorbeeld verouderden uitgestorven.

Het marxistische gedachtegoed van deze twee filosofen concludeert dat de geschiedenis van alle samenlevingen wordt verteld door klassenstrijd, een fenomeen dat door de hele menselijke geschiedenis heen kan worden waargenomen.

Wat zijn de kenmerken van marxisme?

Volgens Lenin in zijn werk "The Three Sources and Three Constitutive Parts of Marxism" zijn de belangrijkste grondslagen van het marxisme de Duitse filosofie, van het filosofisch materialisme via de dialectiek; de Engelse politieke economie, van de ontwikkeling van de theorie van waarde en arbeid, waaruit het concept van de meerwaarde voortkomt; en het Franse socialisme, via de analyse van ideeën en het begrip overwaarde.ervaringen van de Franse utopische socialisten.

In 1848 publiceerden de filosofen Karl Marx en Friedrich Engels het Communistisch Manifest, waarin ze de realiteit waarin ze leefden analyseerden en conclusies trokken over productie, de uitbuiting van het proletariaat, eigendom en werk. Marx en Engels stelden het einde voor van het kapitalistische model en het begin van het socialistische model, waarin de massa's de productiemiddelen zouden overnemen,en dus economische en politieke macht.

Uit het Communistisch Manifest kunnen we enkele kenmerken van het marxisme afleiden, zoals het historisch materialisme, het concept van meerwaarde, de klassenstrijd en de socialistische revolutie, die zou uitmonden in het communisme.

Het historisch materialisme suggereert dat materiële, d.w.z. economische, omstandigheden de historische gebeurtenissen en de kenmerken van een samenleving bepalen. Het concept van de meerwaarde daarentegen verklaart de uitbuiting van de arbeider door de bezitter van de productiemiddelen, d.w.z. de bourgeoisie. Het verschil tussen de rijkdom die wordt verdeeld onder de arbeider en de ondernemers is het concept van winst, dat accumulatie genereert vanDe klassenstrijd zou de wrijving zijn die ontstaat door de meerwaarde tussen degenen die uitgebuit worden en degenen die uitbuiten - en deze strijd zou een sociale revolutie ontketenen die het kapitalisme zou vernietigen en plaats zou maken voor het communisme. Door de revolutie zouden de economische en sociale ongelijkheden verdwijnen.

Wat is cultureel marxisme?

Cultureel marxisme is een term die vooral door rechts wordt gebruikt om te proberen datgene wat tegen hun doel ingaat teniet te doen, om zo links te kleineren. Dit is een discoursstrategie waarbij praktijken die niet conservatief zijn worden gegeneraliseerd alsof ze voortkomen uit een radicaal linkse ideologie.

Zie ook de betekenis van Rechts e Links .

Extreemrechts gebruikt de term cultureel marxisme om de diversiteit aan gedachten te omvatten die niet in het rechtse model passen, zoals atheïsme, seksuele bevrijding, de rechten van de LGBT-gemeenschap, feminisme, het liberalisme socialisme, de anarchisme en andere multiculturele identiteiten die ruimte zoeken in een westerse wereld die gedomineerd wordt door de Noord-Amerikaanse christelijke cultuur.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwamen theoretici en filosofen als Adorno, Horkheimer, Marcuse en Walter Benjamin, Joodse academici die van Duitsland naar New York emigreerden, bij elkaar om te proberen te begrijpen waarom de proletarische klasse nog niet in staat was geweest om een opstand tegen de bourgeoisie tot stand te brengen; ze concludeerden dat het grote probleem de kruising van religie en massacultuur was, beïnvloed doorZe theoretiseerden dat deze twee factoren dienden als een manier om een collectief "vals bewustzijn" te verspreiden onder de massa's, die cultureel gescheiden bleven van de bourgeoisie, zonder in staat te zijn de vervreemding die ze hadden ondergaan te visualiseren. Deze theoretici geloofden dat het bewustzijn van de revolutie door de psyche kon worden bevrijd door middel van nieuwe culturele formats. De oppositieDe bourgeoisie houdt natuurlijk niet van dit idee en past het begrip cultureel marxisme toe op dit soort denken.

Marxisme in de filosofie

In de filosofie werd het marxistische denken sterk beïnvloed door Hegel, evenals door Feuerbachs materialistische opvatting. Wat Marxo begreep en toepaste in zijn eigen denken over Feuerbach en Hegel waren de mogelijkheden die deze filosofische gedachten konden bieden als synthese tussen een kritische analyse en de realisatie van de filosofie, d.w.z. van de werkelijke, materiële, onthechting van de mens.

Hoewel hij beïnvloed was door Hegel, had Marx scherpe kritiek op diens idealistische systeem. Voor Hegel is de filosofie gemaakt van de werkelijkheid, terwijl voor Marx de filosofie de werkelijkheid moet beïnvloeden. Het is vanuit het besef van de noodzaak tot overleven van de mensheid dat we kunnen nadenken over de geschiedenis en de weg die de filosofie tot op de dag van vandaag heeft afgelegd.

Marxisme-leninisme

Marxisme-leninisme kan worden beschouwd als de bevrijdingsbeweging van het proletariaat, een constructie van de tactiek en theorie van de communistische samenleving. Marxisme-leninisme ontrafelt de oorsprong van sociale ongelijkheden, verdedigt de belangen van de meerderheid en probeert een pad uit te stippelen tegen uitbuiting. Zo kan het worden gezien als een tactiek om de emancipatie van arbeiders en volkeren te bereiken.onderdrukten om een socialistisch-communistisch politiek systeem op te bouwen.

Het fungeert als een wetenschappelijke theorie van sociale ontwikkeling; het beperkt zich niet tot het diagnosticeren van een realiteit, maar tot het identificeren van de tegenstellingen die verandering bepalen en bevorderen. Hierin verschilt het van utopisch socialisme, dat alleen een rechtvaardige en egalitaire samenleving beschrijft, zonder middelen voor te stellen om dit te bereiken.

Een ander belangrijk kenmerk dat aan het marxisme-leninisme wordt toegeschreven, is het besef van de missie die aan het proletariaat wordt toegekend in de strijd om het kapitalisme omver te werpen en het socialisme en communisme op te bouwen. Het marxisme-leninisme beschouwt ook de historische noodzaak van de oprichting van de partij van het proletariaat als een van de belangrijkste redenen om de revolutie veilig te stellen.

De term werd aan het eind van de jaren 1920, na de dood van Lenin, in het leven geroepen om de voortzetting van het denken van de twee theoretici uit te drukken. Tijdens de stalinistische periode werd het als orthodox gedachtegoed beschouwd, als de officiële doctrine van de Sovjet-Unie en van de partijen die lid waren van de Communistische Internationale. Na 1945 werd het ook beschouwd als de officiële doctrine van de andere communistische staten enAndere variaties van ditzelfde denken zijn ook ontstaan na de de-Stalinisatie.

Zie ook:

• Betekenis van communisme
• Betekenis van Anarchie
• Betekenis van Anarchisme
• Betekenis van Liberale Staat
• Betekenis van liberalisme
• Betekenis van Neoliberalisme
• Betekenis van Rechts en Links
• Betekenis van Geschiedenis