Marksizm jest metodologia badania społeczno-ekonomicznego który umieszcza jako swój główny punkt stosunki klasowe i konflikt społeczny i który używa podejście materialistyczne ewolucji Historia Jest to metodologia, która opiera się na badaniach ekonomicznych i społeczno-politycznych i jest stosowana do analizy i krytyki rozwoju systemu kapitalistycznego oraz roli, jaką odgrywa w nim system gospodarczy. walka klas w systemowej transformacji gospodarczej.

Główni teoretycy marksizmu byli pod wpływem niemieckich filozofów Fryderyk Engels e Karol Marks drugi napisał pracę Stolica Marksizm to świetne źródło informacji na temat teorii marksistowskiej. prąd myśli która obejmuje zarówno teorię ekonomiczną, jak i socjologiczną, a także jest częścią metoda filozoficzna z jego rewolucyjną wizją zmian społecznych.

Czym jest marksizm?

Punktem wyjścia tego rozwoju byłaby działalność gospodarcza niezbędna do zaspokojenia materialnych potrzeb każdego człowieka. Modele produkcji i organizacji gospodarczej są rozumiane jako źródło lub wpływ na inne zjawiska społeczne, takie jak stosunki społeczne, systemy, systemy, systemy i systemy.Dlatego system gospodarczy i stosunki społeczne nazywane są odpowiednio infrastrukturą i nadbudową.

Z analizy marksistowskiej wynika, że konflikty między klasami społecznymi w ramach systemu kapitalistycznego powstają z powodu nasilenia sprzeczności między wysoką wydajnością mechanizacji i uspołecznienia klasy proletariackiej, a także z powodu własności prywatnej i nadwyżki produkcji przekształconej w zysk przez burżuazję, niewielką część populacji, która działa jako klasa społeczna.Dla pracującego proletariusza oczywista jest przepaść spowodowana zyskami burżuazji, która generuje wzburzony konflikt między klasami, który może zakończyć się jedynie rewolucją społeczną.

Marksizm wyobraża sobie, że w dłuższej perspektywie rewolucja społeczna zakończy się systemem socjalistycznym - w którym własność środków produkcji jest spółdzielcza, a dystrybucja i produkcja mają równe prawa dla wszystkich członków społeczeństwa. Marks uzupełnia tę myśl o ideę, że wraz z postępem technologii, a co za tym idzie, sił wytwórczych, socjalizmOstatecznie przekształciłby się w komunistyczną fazę rozwoju społecznego, bezpaństwowe społeczeństwo bez podziału klasowego. komunizm W ten sposób własność byłaby wspólna, a motto "od każdego według jego możliwości, każdemu według jego potrzeb" byłoby możliwym mottem.

Marksistowska myśl o materializmie historycznym została szeroko przyjęta w sferze akademickiej w przedmiotach głównie humanistycznych, takich jak antropologia, nauki polityczne, ekonomia, studia medialne i filozofia. Zrozumienie, że społeczeństwa ludzkie rozwijają się w wyniku dystrybucji zasobów wśród swoich członków, implikuje również zrozumienie kulturowej i politycznej strukturyzacji,moralność i zwyczaje obowiązujące w społeczeństwach.

Dobry przykład tej teorii można zaobserwować we francuskim procesie rewolucyjnym okresu oświecenia. Podczas tej nowej strukturyzacji społecznej, która miała miejsce, rozwój gospodarki opartej na kapitalizmie wymusił stworzenie nowego reżimu politycznego, a także nowych praw i zwyczajów, które zaczęły być częścią dostosowania się do tej rzeczywistości. Na przykład zwyczaje feudalne stały się przestarzałei wyginął.

Zasadniczo myśl marksistowska opracowana przez tych dwóch filozofów stwierdza, że historia wszystkich społeczeństw jest opowiadana przez walkę klas, zjawisko, które można zaobserwować w całym okresie historii ludzkości.

Jakie są cechy charakterystyczne marksizmu?

Według Lenina w jego pracy "Trzy źródła i trzy konstytutywne części marksizmu", głównymi podstawami marksizmu są niemiecka filozofia, od materializmu filozoficznego poprzez dialektykę; angielska ekonomia polityczna, od rozwoju teorii wartości i pracy, z której wyłania się pojęcie wartości dodatkowej; oraz francuski socjalizm, poprzez analizę idei idoświadczenia francuskich socjalistów utopijnych.

W 1848 r. filozofowie Karol Marks i Fryderyk Engels opublikowali Manifest komunistyczny, w którym przeanalizowali rzeczywistość, w której żyli i doszli do wniosków na temat produkcji, wyzysku proletariatu, własności i pracy. Marks i Engels zaproponowali koniec modelu kapitalistycznego i początek modelu socjalistycznego, w którym masy przejęłyby środki produkcji,w konsekwencji, władzę ekonomiczną i polityczną.

Z Manifestu Komunistycznego możemy zetknąć się z niektórymi cechami marksizmu, takimi jak materializm historyczny, koncepcja wartości dodatkowej, walka klas i rewolucja socjalistyczna, której kulminacją będzie komunizm.

Materializm historyczny sugeruje, że warunki materialne, tj. ekonomiczne, determinują wydarzenia historyczne i cechy społeczeństwa. Z drugiej strony koncepcja wartości dodatkowej wyjaśnia wyzysk robotnika przez posiadacza środków produkcji, tj. burżuazję. Różnica między bogactwem dzielonym między robotnika a przedsiębiorcę to koncepcja zysku, która generuje akumulację wartości.Walka klasowa byłaby tarciem generowanym z powodu nadwyżki wartości między tymi, którzy są wyzyskiwani, a tymi, którzy wyzyskują - i ta walka wywołałaby rewolucję społeczną, która zniszczyłaby kapitalizm, robiąc miejsce dla komunizmu. W ten sposób, poprzez rewolucję, nierówności ekonomiczne i społeczne zostałyby zniesione.

Czym jest marksizm kulturowy?

Marksizm kulturowy jest terminem używanym głównie przez prawicę w celu zniweczenia tego, co sprzeciwia się ich celom, aby pomniejszyć lewicę. Jest to strategia dyskursu, która uogólnia praktyki, które nie są konserwatywne, tak jakby były produktami radykalnej lewicowej ideologii.

Zobacz także znaczenie Prawo e Lewa .

Skrajna prawica używa terminu marksizm kulturowy, aby objąć różnorodność myśli, które nie pasują do prawicowego modelu, takich jak ateizm, wyzwolenie seksualne, prawa społeczności LGBT, feminizm, prawicowe poglądy. liberalizm socjalizm anarchizm i innych wielokulturowych tożsamości poszukujących przestrzeni w zachodnim świecie zdominowanym przez północnoamerykańską kulturę chrześcijańską.

Podczas II wojny światowej teoretycy i filozofowie, tacy jak Adorno, Horkheimer, Marcuse i Walter Benjamin, żydowscy naukowcy imigrujący z Niemiec do Nowego Jorku, zebrali się, aby spróbować zrozumieć powody, dla których klasa proletariacka nie była jeszcze w stanie wzniecić buntu przeciwko burżuazji; doszli oni do wniosku, że dużym problemem było połączenie religii i kultury masowej, na które wpływ miały m.in.Teoretyzowali oni, że te dwa czynniki służyły jako sposób rozprzestrzeniania zbiorowej "fałszywej świadomości" wśród mas, które pozostawały kulturowo oddzielone od burżuazji, nie będąc w stanie wyobrazić sobie alienacji, której doświadczyły. Teoretycy ci wierzyli, że świadomość rewolucji może zostać wyzwolona przez psychikę poprzez nowe formaty kulturowe. OpozycjaBurżuazji oczywiście nie podoba się ten pomysł i stosuje koncepcję marksizmu kulturowego do tego rodzaju myślenia.

Marksizm w filozofii

W filozofii na myśl marksistowską ogromny wpływ wywarł Hegel, a także materialistyczna koncepcja Feuerbacha. To, co Marks zrozumiał i zastosował w swoim własnym myśleniu o Feuerbachu i Heglu, to możliwości, jakie te myśli filozoficzne mogły zaoferować jako syntezę między analizą krytyczną a realizacją filozofii, tj. rzeczywistego, materialnego, dezalienacji człowieka.

Pomimo wpływu Hegla, Marks zdecydowanie krytykował jego idealistyczny system. Dla Hegla filozofia jest stworzona z rzeczywistości, podczas gdy dla Marksa filozofia musi wpływać na rzeczywistość. To właśnie ze świadomości ludzkości o jej potrzebie przetrwania można myśleć o historii i drodze obranej przez filozofię do dnia dzisiejszego.

Marksizm-leninizm

Marksizm-leninizm można uznać za ruch wyzwolenia proletariatu, konstrukcję taktyki i teorii społeczeństwa komunistycznego. Odkrywając źródło nierówności społecznych, marksizm-leninizm broni interesów większości i stara się wytyczyć drogę przeciwko wyzyskowi. Można go zatem postrzegać jako taktykę mającą na celu osiągnięcie emancypacji robotników i ludów.uciskanych, aby zbudować socjalistyczno-komunistyczny system polityczny.

Działa jako naukowa teoria rozwoju społecznego; nie ogranicza się do diagnozowania rzeczywistości, ale do identyfikowania sprzeczności, które determinują i promują zmiany. Tym różni się od socjalizmu utopijnego, który opisuje jedynie sprawiedliwe i egalitarne społeczeństwo, bez proponowania środków do jego osiągnięcia.

Inną ważną cechą przypisywaną marksizmowi-leninizmowi jest poczucie misji przypisywanej proletariatowi w walce o obalenie kapitalizmu i budowę socjalizmu i komunizmu. Marksizm-leninizm stanowił również historyczną konieczność utworzenia partii proletariatu jako jedną z najważniejszych przyczyn zabezpieczenia rewolucji.

Termin ten został ukuty pod koniec lat dwudziestych XX wieku, po śmierci Lenina, aby wyrazić kontynuację myśli obu teoretyków. W okresie stalinowskim został przyjęty jako myśl ortodoksyjna, oznaczając oficjalną doktrynę Związku Radzieckiego, a także partii członkowskich Międzynarodówki Komunistycznej. Po 1945 r. został również przyjęty jako oficjalna doktryna innych państw komunistycznych, a także jako oficjalna doktryna Międzynarodówki Komunistycznej.Inne odmiany tego samego myślenia powstały również po destalinizacji.

Zobacz także:

• Znaczenie komunizmu
• Znaczenie anarchii
• Znaczenie anarchizm
• Znaczenie państwa liberalnego
• Znaczenie liberalizmu
• Znaczenie neoliberalizmu
• Znaczenie prawej i lewej strony
• Znaczenie historii