Wat is esthetiek?

Esthetiek is een term die afkomstig is uit het Grieks, meer specifiek van het woord aisthésis Het is een tak van de filosofie die kunstfilosofie wordt genoemd en die de essentie van schoonheid bestudeert, of van wat mooi is, natuurlijk of artistiek, en de basis van kunst. Esthetica bestudeert ook het gevoel dat mooie dingen geven of opwekken in elk menselijk wezen.

Een van de betekenissen van esthetiek als wetenschap is ook die van de afwezigheid van schoonheid, van wat lelijk is.

Omdat de term esthetiek verschillende concepten van schoonheid omvat, waaronder uiterlijke schoonheid, wordt hij voortdurend gebruikt door klinieken die gespecialiseerd zijn in fysieke transformaties, de zogenaamde esthetische klinieken, waar diensten zoals manicure, pedicure, knippen, make-up en andere worden aangeboden.

Esthetiek in de oudheid

In de oudheid maakte esthetiek deel uit van de studie en het onderwijs van ethiek en logica. Veel filosofen hielden zich bezig met de bespreking van verschillende filosofische onderwerpen, waaronder esthetiek. Plato en Aristoteles waren de filosofen die zich het meest bezighielden met de onderzoek van prachtig Zelfs Plato uitte in verschillende van zijn dialogen (werken van zijn eigen hand waarin Plato zijn manier van denken over filosofie opschreef en die vandaag de dag als basis dienen voor veel disciplines op dit gebied) zijn bezorgdheid over de ruimte die schoonheid inneemt in het denken en handelen van mensen.

Esthetiek in de filosofie

Een van de stellingen die Plato verdedigde, is dat iemand die zich identificeert met goede dingen, schoonheid bereikt; en vanuit deze Platoonse gedachte ontstond in de Middeleeuwen het idee om esthetiek apart te bestuderen van de twee andere gebieden van de filosofie waarmee het verbonden was, logica en ethiek, en zo ontstond de filosofie van de schoonheid.

Zie hier alles over de betekenissen van Logica e Ethiek .

A priori Wie deze huidige concepten van esthetiek zoals wij die kennen introduceerde, was de Duitse filosoof Alexander Gottlieb Baumgarten; hij stelde dat de wetenschap van de schoonheid (esthetiek) juist het begrijpen van de schoonheid zou zijn die in de kunsten tot uitdrukking komt (zintuiglijke kennis), en de wetenschap in tegenstelling tot de logica datwordt uitgedrukt door cognitieve kennis.

Later tijdens de Renaissance dook esthetiek weer op op dezelfde manier en met dezelfde betekenis die a priori door Plato was gegeven, zoals schoonheid als een gemoedstoestand. Het was echter pas in de 18e eeuw in Engeland dat esthetiek haar hoogste concepten en belang bereikte, toen de Engelsen het onderscheid vaststelden tussen relatieve en directe schoonheid, en tussen het sublieme en het schone.

In 1790 definieerde Immanuel Kant in zijn werk Kritiek van het Oordeel de a priori van het esthetische oordeel door schoonheid een "eindeloze finaliteit" te noemen.

Het is belangrijk om de onenigheid in gedachten tussen de grootste denkers van de geschiedenis en de door hen voorgestelde betekenissen voor esthetiek:

Socrates - Vond zichzelf niet in staat om schoonheid te definiëren toen hij nadacht over esthetiek.

Plato - Voor hem was schoonheid absoluut en eeuwig en had zij geen materiële manifestaties zoals kunst en andere nodig om haar uit te drukken, omdat deze slechts een imitatie zouden zijn van wat volmaakt is. De mens kon geen mening geven over iets moois, omdat de enige menselijke reactie daarop passiviteit zou zijn. Schoonheid, het mooie, kennis en liefde waren onafscheidelijk in Plato's opvatting.

Zie ook de betekenis van Mythe van de grot .

Aristoteles - Voor hem is schoonheid niet perfect of abstract, maar concreet, en net als de menselijke natuur kan ze verbeteren en evolueren.

De betekenis van Esthetiek staat in de categorie Filosofie

Zie ook:

• Betekenis van ethiek
• Betekenis van Epistemologie
• Betekenis van Logica
• Betekenis van Metafysica
• Betekenis van Moreel
• Betekenis van Grotmythe
• Betekenis van Middeleeuwse Filosofie
• Betekenis van Vitruvian Man
• Betekenis van Geschiedenis
• Betekenis van Hermeneutiek