A moderne filosofie is de filosofie ontwikkeld in de Moderne Tijd, geproduceerd in de periode van de 16e tot de 19e eeuw. Het verwijst dus niet naar een specifieke filosofische school.

Het ontstaan van de moderne filosofie betekende een breuk met de filosofie van de Renaissance, die echter met haar nadruk op de mens en zijn mogelijkheden een belangrijke bijdrage leverde aan het ontstaan van de moderne filosofie.

Hoewel er onenigheid bestaat over waar de moderne filosofie precies begint en hoeveel van de filosofische output van de Renaissance hierin moet worden opgenomen (met als gevolg dat sommige filosofen soms als Renaissance en soms als modern worden geclassificeerd), wordt algemeen aangenomen dat de geschiedenis van de moderne filosofie begint met het werk van de Franse rationalistische filosoof René Descartes Andere voorbeelden van moderne filosofen zijn Jean-Paul Sartre , Hegel , Immanuel Kant e William James .

Een van de belangrijkste accenten van de moderne filosofie ligt op de epistemologie, de tak van de filosofie die de aard van kennis, de relatie tot mensen en de middelen om kennis te verkrijgen bestudeert.

Om de moderne filosofie samen te vatten, kunnen we enkele van de belangrijkste filosofische scholen presenteren, enkele filosofen die er deel van uitmaakten en een werk van elk van hen, om een algemeen idee te geven van wat enkele van de belangrijkste moderne filosofen dachten.

Scholen en filosofen van de moderne filosofie

Onder de scholen en studiegebieden van de moderne filosofie kunnen we de rationalisme , o empirisme , a politieke filosofie en de idealisme .

Rationalisme

Rationalisme is een filosofische theorie die stelt dat de getuigenissen van het zintuig geen betrouwbare bronnen van kennis zijn. Volgens deze theorie kan de waarheid worden bereikt via de deductieve methode, waarbij wordt uitgegaan van enkele premissen die boven elke twijfel verheven zijn om zo tot specifieke conclusies te komen.

Voor het rationalisme wordt de mens niet geboren met een geest die een onbeschreven blad is. Een van de belangrijkste rationalistische filosofen, René Descartes, die vaak de vader van de moderne filosofie wordt genoemd, geloofde bijvoorbeeld dat sommige ideeën, zoals het bestaan van God en wiskundige concepten, bij het individu geboren worden, ook al is hij zich er niet altijd van bewust, en niet afhankelijk zijn van demenselijke ervaringen.

Naast René Descartes kunnen we als voorbeelden de moderne rationalistische filosofen Baruch Spinoza noemen, auteur van Ethica gedemonstreerd op de manier van meetkundigen, en Immanuel Kant, auteur van Kritiek van de zuivere rede.

Empirisme

De empiricistische school heeft een benadering die tegenovergesteld is aan die van de rationalistische school. De empiricistische school stelt dat de zintuigen de enige bron van kennis zijn. Deze school legt grote nadruk op de wetenschappelijke methode en het testen van hypotheses en theorieën.

Voorbeelden van moderne empiricistische filosofen zijn David Hume auteur van Verhandeling over de menselijke natuur , John Locke auteur van Essay over Menselijk Begrip , e George Berkeley auteur van Verhandeling over de beginselen van menselijke kennis .

Politieke filosofie

Wat houdt politieke filosofie in? Het houdt zich onder andere bezig met de studie van rechten, rechtvaardigheid, recht, vrijheid en eigendom. Het bespreekt ook de noodzaak van regeringen, wat de kenmerken zijn van een legitieme regering, hoe regeringen wetten handhaven en welke rechten ze moeten beschermen.

Als voorbeelden van moderne politieke filosofen kunnen we noemen Jean-Jacques Rousseau auteur van het boek Het Sociale Contract , John Locke , Montesquieu auteur van het boek De geest van de wetten , Thomas Hobbes auteur van Leviathan , e Karl Marx auteur van De hoofdstad .

Idealisme

Idealisme is een filosofische school die stelt dat de werkelijkheid niet te scheiden of te onderscheiden is van de menselijke waarneming, omdat de werkelijkheid zoals wij die kennen een product is van de geest.

Voorbeelden van moderne idealistische filosofen zijn Arthur Schopenhauer auteur van De wereld als wil en voorstelling , Hegel auteur van Fenomenologie van de Geest , e Immanuel Kant hierboven al genoemd.

Existentialisme

Het existentialisme is een filosofische traditie die, in zijn pogingen om de werkelijkheid te verklaren, het individu als uitgangspunt neemt.

Voorbeelden van moderne existentialistische filosofen zijn Jean-Paul Sartre auteur van Zijn en Niets , Simone de Beauvoir auteur van De tweede sekse , Friedrich Nietzsche auteur van Zo sprak Zarathustra , Martin Heidegger auteur van zijn en tijd , e Soren Kierkegaard auteur van Het concept van angst .

Pragmatisme

Het pragmatisme is een filosofische traditie die zijn oorsprong vindt aan het eind van de 19e eeuw in de Verenigde Staten. Het houdt zich bezig met de relatie tussen ideeën en de toepassing ervan. Bovendien ziet het de toepassing van de methoden van de wetenschap als een mogelijkheid om het gebruik van kennis te optimaliseren.

Sommige interpretaties van het utilitarisme gaan zo ver dat ze beweren dat het utilitarisme alleen een idee als waar beschouwt dat nuttig is.

Voorbeelden van moderne pragmatische filosofen zijn Charles Sanders Peirce die verschillende academische artikelen heeft geschreven, William James auteur van De variëteiten van religieuze ervaringen , e John Dewey auteur van morele principes in het onderwijs (Morele principes in het onderwijs).

Historische achtergrond

Nu we de betekenis van enkele filosofische scholen van de moderne filosofie hebben uitgelegd, kan het nuttig zijn om, wat de moderne filosofie betreft, in te gaan op de historische context die het ontstaan ervan markeerde.

De moderne filosofie ontwikkelde zich in een context waarin nieuwe wetenschappen opkwamen en de nadruk van het Europese filosofische denken werd verlegd van God (theocentrisme) naar de mens (antropocentrisme), wat leidde tot een afname van de invloed van de katholieke kerk.

Deze periode had ook te lijden onder de gevolgen van belangrijke gebeurtenissen die de ontwikkeling van de moderne filosofie beïnvloedden. Als voorbeelden hiervan kunnen de Grote Zeevaart en de Protestantse Reformatie worden genoemd, die aanzetten tot een herwaardering van de filosofische nalatenschap die door vorige generaties was achtergelaten en tot het zoeken naar nieuwe manieren om de werkelijkheid te begrijpen, wat leidde tot een combinatie van nieuwe en nieuwe inzichten.filosofische benaderingen met de afwijzing van oude religieuze voorschriften.

Zie ook:

Betekenis van Ik denk, dus ik besta

Betekenis van Geschiedenis