Censusstemming, of censuskiesrecht is het kiesstelsel dat wordt gekenmerkt door de beperking van het kiesrecht tot bepaalde groepen burgers, die moeten voldoen aan bepaalde criteria van sociaaleconomische aard.

Wat is een volkstelling? Een volkstelling verwijst naar een telling, in dit geval een telling van het vermogen om na te gaan of een bepaalde burger voldeed aan de economische voorwaarden om te kunnen stemmen.

Om beter te begrijpen wat censusstemming is, kan men toevoegen dat de term censusstemming in meer algemene zin kan worden gebruikt voor de beperking van het stemrecht voor sommige groepen ten koste van andere op basis van overwegingen zoals geslacht, etniciteit of religie.

Zoals we weten, presenteren representatieve systemen, als ze bestaan, zich op verschillende momenten in verschillende landen op verschillende manieren. Tot de 19e eeuw was bijvoorbeeld het stemmen bij volkstelling heel gewoon in bestaande kiesstelsels. Geïnspireerd door de ideeën van de Verlichting Hierdoor begonnen nieuwe actoren de macht te delen en recht te krijgen op politieke vertegenwoordiging.

Het is echter belangrijk om op te merken dat niet alle burgers stemrecht kregen. Het was heel gebruikelijk dat de burger aan bepaalde criteria van eigendom of inkomen moest voldoen. Een van de rechtvaardigingen voor dit soort beperkingen van het stemrecht was het idee dat het rijkere deel van de bevolking beter gekwalificeerd was om deel te nemen aan de besluitvorming.over publieke zaken en had meer te verliezen van slecht beleid, en was daarom verantwoordelijker.

Het proces van het verbreden van de groepen die stemrecht kregen, verliep in veel landen geleidelijk en was afhankelijk van de mobilisatie van het volk. In de loop der tijd werden de vereisten voor bezit of inkomen verlaagd, waardoor het aantal burgers dat als stemgerechtigd werd beschouwd, toenam en later werd afgeschaft. Bovendien werden vrouwen opgenomen in het electoraat en werden ze verlatenwaar er beperkingen waren op basis van etniciteit of religie.

Vandaag wordt in de meeste landen van de wereld stemmen bij volkstelling beschouwd als onverenigbaar met democratie en als een ongerechtvaardigde uitsluiting van een van de belangrijkste burgerrechten van hele groepen mensen.

Stemmen bij volkstelling in Brazilië

Na de betekenis van de term censusstem te hebben gepresenteerd, kan de geschiedenis ervan in Brazilië worden besproken. De stem werd in Brazilië gecensureerd in de koloniale en keizerlijke periode. In de koloniale periode was de mogelijkheid om deel te nemen aan de gemeenteraden en deel te nemen aan de keuze van hun leden beperkt tot de zogenaamde "goede mannen".

Een van de vereisten om tot de goede mannen te behoren was het katholieke geloof, een goede sociale status, bijvoorbeeld door landbezit, raszuiverheid en een leeftijd van meer dan 25. Politieke deelname was dus beperkt tot individuen uit rijke families, met adellijke titels of eigenaars van veel eigendommen.

Een ander voorbeeld van de toepassing van de censusstem in Brazilië is het stemmodel dat werd vastgelegd in de eerste grondwet van onafhankelijk Brazilië, de grondwet van 1824, uit de keizertijd.

Volgens de keizerlijke grondwet van 1824 was het om stemrecht te hebben nodig om man te zijn, ouder dan 25 jaar en met een jaarlijks financieel inkomen van minstens 100 duizend réis. Laten we eens kijken hoe het systeem werkte. Om kiezer te zijn, een burger die deelnam aan de verkiezing van de kiezers, was het nodig om een jaarlijks inkomen te hebben van minstens 100 duizend réis. Om kiezer te zijn, een burger die deelnam aan de verkiezing vanAfgevaardigden en senatoren moesten een jaarinkomen van minstens 200 duizend réis hebben.

De grondwet van 1891, de eerste republiek van Brazilië, schafte het vereiste minimuminkomen om kiezer te zijn af, maar er bleven belangrijke beperkingen op het stemrecht bestaan: analfabeten, bedelaars en vrouwen mochten niet stemmen.

Zie ook:

• Betekenis van Voto de Cabresto
• Betekenis van Plebisciet en Referendum