رای گیری سرشماری، یا حق رأی سرشماری، سیستم انتخاباتی است که با محدود کردن حق رای فقط به گروه های خاصی از شهروندان مشخص می شود، که باید معیارهای خاصی از ماهیت اجتماعی-اقتصادی را رعایت کنند.

سرشماری چیست؟ سرشماری به سرشماری اطلاق می‌شود، در این مورد، سرشماری دارایی که امکان تعیین اینکه آیا یک شهروند دارای شرایط اقتصادی لازم برای رای دادن است یا خیر.

برای اینکه بهتر بفهمیم رای سرشماری چیست، می‌توان اضافه کرد که در معنای عام‌تر، اصطلاح رای سرشماری را می‌توان برای محدود کردن حق رای برخی گروه‌ها بر گروه‌های دیگر بر اساس ملاحظاتی به کار برد. به عنوان جنسیت، قومیت یا مذهب.

همانطور که می دانیم، در زمان های مختلف در کشورهای مختلف، نظام های نمایندگی، زمانی که وجود دارند، به شیوه های مختلفی ارائه می شوند. برای مثال، تا قرن نوزدهم، رای‌گیری سرشماری در سیستم‌های انتخابی موجود کاملاً رایج بود. بورژوازی با الهام از ایده‌های روشنگری شروع به درخواست مشارکت در اداره دولتی کرد که قبلاً تحت کنترل عناصری مانند پادشاهان و اشراف بود. در نتیجه، بازیگران جدید شروع به تقسیم قدرت و داشتن حق نمایندگی سیاسی کردند.

اما درک این نکته مهم است که همه شهروندان در اعطای حق رای لحاظ نشده اند. بسیار رایج بود کهشهروندان باید معیارهای خاصی از مالکیت یا درآمد را رعایت می کردند. از جمله توجیهات این نوع محدودیت در حق رای، این ایده بود که ثروتمندترین بخش از مردم صلاحیت بهتری برای مشارکت در تصمیم گیری در امور عمومی دارند و با سیاست های بد ضرر بیشتری دارند، بنابراین مسئولیت پذیرتر هستند. .

روند بزرگ شدن گروه های دارای حق رأی در بسیاری از کشورها تدریجی و به بسیج مردمی وابسته بود. با گذشت زمان، نیازهای دارایی یا درآمد کاهش یافت و تعداد شهروندان واجد شرایط رای دادن افزایش یافت و بعداً حذف شدند. علاوه بر این، زنان در میان رای دهندگان گنجانده می شدند و در جایی که محدودیت هایی بر اساس قومیت یا مذهب وجود داشت، رها می شدند.

در حال حاضر، در اکثر کشورهای جهان، رای گیری سرشماری ناسازگار با دموکراسی و محرومیت غیرقابل توجیه تلقی می شود. یکی از مهم ترین حقوق شهروندی کل گروه های مردم است.

رأی سرشماری در برزیل

پس از بیان معنای اصطلاح رای سرشماری، می توان به تاریخچه آن پرداخت. در برزیل. این رأی در دوران استعمار و امپراتوری در برزیل سرشماری شد. در دوره استعمار، امکان شرکت در شوراهای شهرداری و شرکت در انتخاب اعضای آن به اصطلاح مردان محدود می شد.خوب.

از جمله الزامات برای یکی از مردان خوب، ایمان کاتولیک، موقعیت اجتماعی خوب، مثلاً داشتن زمین، پاک بودن نژاد و داشتن سن بالای 25 سال بود. بدین ترتیب، مشارکت سیاسی به افراد خانواده‌های ثروتمند، با عناوین اشراف یا مالکان بسیاری محدود شد.

نمونه دیگری از اعمال رأی‌گیری سرشماری در برزیل، مدل رأی‌گیری است که در اولین قانون اساسی برزیل ایجاد شد. مستقل، قانون اساسی 1824، از دوره امپراتوری.

طبق قانون اساسی امپراتوری 1824، برای برخورداری از حق رای لازم بود که مردی با سن بالای 25 سال و با درآمد مالی سالیانه حداقل 100 هزار ریال بیایید ببینیم سیستم چگونه کار می کرد. برای رای‌دهی، شهروندی که در انتخاب رای‌دهندگان شرکت می‌کرد، باید درآمد سالانه کمتر از 100 هزار ریال داشت. برای رای‌دهی، شهروندی که در انتخاب نمایندگان و سناتورها شرکت می‌کرد، باید درآمد سالانه کمتر از 200 هزار ریال داشت.

قانون اساسی 1891، اولین قانون اساسی در برزیل به عنوان جمهوری ، شرط حداقل درآمد برای رای دادن را لغو کرد. با این حال، محدودیت های مهمی برای حق رای باقی ماند: افراد زیر از حق رای محروم شدند: بی سوادان، متکدیان و زنان. 8>معنای نذر هلتر