কাৰ্টেছিয়ান
বিষয়বস্তুৰ তালিকা
কাৰ্টেছিয়ান হৈছে এটা শব্দ যিয়ে ফৰাচী দাৰ্শনিক আৰু গণিতজ্ঞ ৰেনে ডেকাৰ্টেছ ক বুজায়, যি ১৫৯৬ চনৰ পৰা ১৬৫০ চনৰ ভিতৰত বাস কৰিছিল। কাৰ্টেছিয়ান শব্দটোৰ উৎপত্তি তেওঁৰ নামৰ লেটিনকৃত ৰূপৰ পৰা হৈছে: <৩>ৰেনাটাছ কাৰ্টেছিয়াছ<৪>। ডেকাৰ্টছক প্ৰায়ে আধুনিক পশ্চিমীয়া দৰ্শনৰ পিতৃ বুলি কোৱা হয়, আৰু তেওঁ গণিততো অৱদান আগবঢ়াইছিল।
এতিয়া যেতিয়া কাৰ্টেছিয়ান শব্দটোৰ সাধাৰণ অৰ্থ প্ৰৱৰ্তন কৰা হৈছে, তেতিয়া সেয়া হৈছে কাৰ্টেছিয়ান ভাষাৰ অৰ্থ আৰু এই শব্দটোৱে ইয়াৰ কিছুমান অধিক নিৰ্দিষ্ট ব্যৱহাৰত কি বুজায়, যেনে দৰ্শন (কাৰ্টেছিয়ান যুক্তিবাদ, কাৰ্টেছিয়ান দ্বৈতবাদ আদি) আৰু গণিত (কাৰ্টেছিয়ান সমতল)ৰ সৈতে জড়িত ব্যৱহাৰসমূহ জানিবলৈ আমাৰ বাবে সহায়ক।
ডেকাৰ্টে যিবোৰ বিষয়ৰ বিষয়ে চিন্তা কৰিছিল আৰু লিখিছিল, সেইবোৰৰ ভিতৰত জ্ঞান আৰু ইয়াক কেনেকৈ নিৰ্ভৰযোগ্যভাৱে লাভ কৰিব পাৰি। এই বিষয়ে তেওঁ ক্ৰমে ১৬৩৭ আৰু ১৬৪১ চনত প্ৰকাশিত “ ডিচকোৰ্চ অন মেথড ” আৰু “ মেটাফিজিকেল মেডিটেচনছ ” নামৰ গ্ৰন্থসমূহত আলোচনা কৰিছিল।এই গ্ৰন্থসমূহত তেওঁ সাধাৰণতে কোৱা বস্তুটো উপস্থাপন কৰিছিল কাৰ্টেছিয়ান যুক্তিবাদৰ।
যুক্তিবাদ ৰ অৰ্থও চাওক।
কাৰ্টেছিয়ান চিন্তাধাৰাৰ আৰম্ভণি হয় সকলো জ্ঞানক সন্দেহ কৰি, কাৰণ আনকি পৰম্পৰাগত মতামতকো নহয় সমাজ বা ইন্দ্ৰিয়ৰ সাক্ষ্যও সত্য হ’বই লাগিব। এই চৰ্তত জ্ঞান আহৰণ কেনেকৈ কৰিব? তথাকথিত কাৰ্টেছিয়ান পদ্ধতিটো বিশুদ্ধ কৰ্তনৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি গঢ় লৈ উঠিছে, ইয়াৰ পৰা আৰম্ভ কৰিমৌলিক আৰু স্বতঃস্ফূৰ্ত সত্য যিবোৰৰ পৰা দাৰ্শনিকজনে নিৰ্দিষ্ট সিদ্ধান্তত উপনীত হ'ব পাৰে।
ডেকাৰ্টে তেওঁৰ নিজৰ অস্তিত্বকে ধৰি সন্দেহ কৰাৰ ক্ষমতাক তেওঁ ভাবিছিল আৰু সেয়েহে তেওঁৰ অস্তিত্বৰ প্ৰমাণ হিচাপে ব্যাখ্যা কৰিছিল। এইদৰে ডেকাৰ্টে তেওঁৰ অস্তিত্ব আৰু চিন্তাশীল সত্তা বুলি সন্দেহৰ বাহিৰত সত্য বুলি প্ৰতিষ্ঠা কৰিলে। এই ধাৰণাটোক সাধাৰণতে লেটিন বাক্যাংশ Cogito ergo sum (মই ভাবো, সেয়েহে মই) দ্বাৰা প্ৰতিনিধিত্ব কৰা হয়।
কাৰ্টেছিয়ান দ্বৈতবাদ
আন এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ পদক্ষেপ কাৰ্টেছিয়ান কি সেইটো বুজিবলৈ হ'ল যিটোক প্ৰায়ে কাৰ্টেছিয়ান দ্বৈতবাদ বুলি কোৱা হয় তাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া। কাৰ্টেছিয়ান দ্বৈতবাদ, যাক মনোভৌতিক দ্বৈতবাদ বা শৰীৰ-চেতনাৰ দ্বৈততা বুলিও ক’ব পাৰি, ই এনে এক ধাৰণা যিয়ে মানুহক দ্বৈত প্ৰকৃতিৰ সত্তা হিচাপে উপস্থাপন কৰে।
কাৰ্টেছিয়ান দ্বৈতবাদ অনুসৰি মানুহৰ দ্বৈত প্ৰকৃতি চিহ্নিত কৰা হয় চিন্তাশীল পদাৰ্থৰ সহাৱস্থানৰ দ্বাৰা মনত ৰখা, কামনা আৰু চিন্তা কৰা আদি কাৰ্য্যকলাপৰ বাবে দায়বদ্ধ মন আৰু স্থান দখল কৰা শৰীৰৰ ভৰ, গতি কৰা, খাদ্য হজম কৰাৰ দৰে কাৰ্য্যকলাপ কৰা আৰু নিয়ম নিৰ্ধাৰিত প্ৰকৃতিৰ অধীন।
কাৰ্টেছিয়ান ব্যক্তি
এতিয়া যেতিয়া আমি কাৰ্টেছিয়ান শব্দটো কি আৰু ই কি বুজায় সেই বিষয়ে পৰিচয় কৰাই দিলোঁ, আমি কিছু পৰিমাণে এজনৰ সৈতে যোগাযোগ কৰিব পাৰো কাৰ্টেছিয়ান বিশেষণৰ সৈতে জড়িত অস্বাভাৱিক অৰ্থ। "ব্যক্তি" বাক্যাংশকাৰ্টেছিয়ান” এ এটা অপমানজনক অৰ্থ লাভ কৰিলে আৰু ইয়াক এজন পদ্ধতিগত আৰু অনমনীয় ব্যক্তিক বুজাবলৈ ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে, যিয়ে সদায় একে ধৰণে চিন্তা আৰু কাম কৰে।
কাৰ্টেছিয়ান ব্যৱস্থা
ডেকাৰ্টৰ অন্যতম পৰিচিত অৱদান হৈছে কাৰ্টেছিয়ান স্থানাংক ব্যৱস্থা, যিয়ে কিছুমান তথ্যৰ ভিত্তিত মহাকাশত বিন্দুৰ অৱস্থান প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ অনুমতি দিয়ে। ই এটা সঁজুলি, উদাহৰণস্বৰূপে জ্যামিতি আৰু গ্ৰাফিঙৰ দৰে কাৰ্য্যকলাপত ব্যৱহৃত। তথাকথিত কাৰ্টেছিয়ান সমতলত উপস্থাপন কৰা হয়।
কাৰ্টেছিয়ান সমতল
দুটা ৰেখাৰে গঠিত স্থানাংক ব্যৱস্থাৰ বিন্দুবোৰক প্ৰতিনিধিত্ব আৰু স্থান নিৰ্ণয় কৰিবলৈ কাৰ্টেছিয়ান সমতল ব্যৱহাৰ কৰা হয় যিবোৰে ছেদ কৰে সেইবোৰে ৯০ ডিগ্ৰী কোণত ছেদ কৰে (অৰ্থাৎ ইহঁত লম্ব)।
See_also: নখৰ সপোন দেখাৰ অৰ্থ কি?ৰেখা দুটাক অক্ষ বোলা হয়। ইয়াৰে এটা অনুভূমিকক “x অক্ষ” বা “এবচিছা অক্ষ” বোলা হয়। আনটো, উলম্ব, “y axis” বা “ordinate axis” বোলা হয়। অক্ষ দুটাৰ সংযোগস্থলত “উৎপত্তি” নামৰ এটা বিন্দু থাকে। এইদৰে ব্যৱস্থাটোক “চতুৰ্থ অংশ” বুলি চাৰিটা ভাগত ভাগ কৰা হয়।
স্থানাংক ব্যৱস্থাত প্ৰতিটো বিন্দুক (X,Y) ৰূপত এটা ক্ৰমবদ্ধ যোৰৰ জৰিয়তে প্ৰতিনিধিত্ব কৰা হয়, য’ত প্ৰথম স্থানাংকটো আপেক্ষিক ব্যৱস্থাটোৰ উৎপত্তি (অক্ষসমূহৰ ছেদক) ক্ৰমবদ্ধ যোৰ (0,0) দ্বাৰা প্ৰতিনিধিত্ব কৰা হয়।
১ম চতুৰ্থ অংশত বিন্দুসমূহ এবচিছা আৰু অৰ্ডিনেট থাকেধনাত্মক. ২য় চতুৰ্থ অংশৰ বিন্দুবোৰৰ ঋণাত্মক এবচিছা আৰু ধনাত্মক অৰ্ডিনেট থাকে। ৩য় চতুৰ্থ অংশৰ বিন্দুবোৰত ঋণাত্মক এবচিছা আৰু অৰ্ডিনেট থাকে। ৪ৰ্থ চতুৰ্থ অংশৰ বিন্দুবোৰৰ এটা ধনাত্মক এবচিছা আৰু এটা ঋণাত্মক অৰ্ডিনেট থাকে।
এইটোও চাওক:
মই ভাবো, সেয়েহে মোৰ অস্তিত্বৰ অৰ্থ
আধুনিক দৰ্শনৰ অৰ্থ
