Cartesiaans is een term die verwijst naar de Franse filosoof en wiskundige René Descartes De term Cartesiaans komt van de gelatiniseerde vorm van zijn naam: Renatus Cartesius Descartes wordt vaak de vader van de moderne westerse filosofie genoemd en leverde ook bijdragen aan de wiskunde.

Nu de algemene betekenis van de term Cartesiaans is gepresenteerd, is het nuttig dat we weten wat Cartesiaans betekent en waar deze term naar verwijst in een aantal van zijn meer specifieke toepassingen, bijvoorbeeld toepassingen die te maken hebben met filosofie (Cartesiaans rationalisme, Cartesiaans dualisme etc.) en wiskunde (Cartesiaans vlak).

Descartes dacht en schreef onder andere over kennis en hoe deze op een betrouwbare manier kan worden verkregen. Hij behandelde dit onderwerp in zijn werken " Verhandeling over methode " e " Metafysische meditaties "In deze werken presenteerde hij wat gewoonlijk Cartesiaans rationalisme wordt genoemd.

Zie ook de betekenis van Rationalisme .

Het cartesiaanse denken begint met het in twijfel trekken van alle kennis, omdat noch de traditionele mening van de samenleving noch de getuigenissen van de zintuigen noodzakelijk waar zijn. Hoe kan onder deze omstandigheden kennis worden verworven? De zogenaamde cartesiaanse methode is gebaseerd op pure deductie, waarbij wordt uitgegaan van fundamentele, vanzelfsprekende waarheden waaruit de filosoof tot specifieke conclusies kan komen.

Descartes interpreteerde zijn vermogen om te twijfelen, inclusief zijn eigen bestaan, als bewijs dat hij dacht en dus bestond. Zo stelde Descartes onomstotelijk vast dat hij bestond en een denkend wezen was. Dit idee wordt meestal weergegeven door de Latijnse uitdrukking Cogito ergo sum (Ik denk, dus ik besta).

Cartesiaans dualisme

Een andere belangrijke stap in het begrijpen van wat Cartesiaans is, is kijken naar wat gewoonlijk Cartesiaans dualisme wordt genoemd. Cartesiaans dualisme, dat ook psychofysisch dualisme of de lichaam-bewustzijn dichotomie genoemd kan worden, is een concept dat de mens voorstelt als een wezen met een dubbele natuur.

Volgens het Cartesiaanse dualisme heeft de mens een duale natuur die gekenmerkt wordt door het naast elkaar bestaan van een denkende substantie, de geest, die verantwoordelijk is voor activiteiten zoals herinneren, verlangen en denken, en het lichaam, dat een ruimte inneemt, massa heeft, beweegt, activiteiten uitvoert zoals het verteren van voedsel en onderworpen is aan natuurwetten met een deterministisch karakter.

Cartesiaans persoon

Nu we hebben geleerd wat de term Cartesiaans is en waar het naar verwijst, kunnen we in contact komen met een van de nogal ongebruikelijke betekenissen die met het bijvoeglijk naamwoord Cartesiaans worden geassocieerd. De uitdrukking "Cartesiaans persoon" heeft een pejoratieve betekenis gekregen en wordt gebruikt om te verwijzen naar een systematisch en onbuigzaam persoon die altijd op dezelfde manier denkt en handelt.

Cartesiaans systeem

Een van de bekendste bijdragen van Descartes is het cartesiaanse coördinatenstelsel, waarmee de positie van punten in de ruimte kan worden bepaald op basis van bepaalde informatie. Het is een hulpmiddel dat bijvoorbeeld wordt gebruikt in de meetkunde en bij activiteiten zoals het construeren van grafieken. De voorstelling gebeurt op het zogenaamde cartesiaanse vlak.

Cartesisch vlak

Het cartesiaanse vlak wordt gebruikt om punten voor te stellen en te lokaliseren in het coördinatensysteem dat gevormd wordt door twee lijnen die elkaar onder een hoek van 90 graden kruisen (ze staan dus loodrecht op elkaar).

De twee lijnen worden assen genoemd. Eén ervan, horizontaal, wordt de "x-as" of "x-as" genoemd. De andere, verticaal, wordt de "y-as" of "y-as" genoemd. Op het snijpunt van de twee assen ligt een punt dat de "oorsprong" wordt genoemd. Op deze manier wordt het systeem verdeeld in vier delen die "kwadranten" worden genoemd.

Elk punt wordt in het coördinatensysteem voorgesteld door een geordend paar in de vorm (X,Y), waarbij de eerste coördinaat ten opzichte van de X-as is en de tweede ten opzichte van de Y-as.

In het 1e kwadrant hebben de punten een positieve abscis en ordinaat. De punten in het 2e kwadrant hebben een negatieve abscis en een positieve ordinaat. De punten in het 3e kwadrant hebben een negatieve abscis en ordinaat. De punten in het 4e kwadrant hebben een positieve abscis en een negatieve ordinaat.

Zie ook:

Betekenis van Ik denk, dus ik besta

Betekenis van Moderne Filosofie