Kartezjański to termin odnoszący się do francuskiego filozofa i matematyka René Descartes Termin "kartezjanin" pochodzi od zlatynizowanej formy jego imienia: Renatus Cartesius Kartezjusz jest często nazywany ojcem współczesnej filozofii zachodniej, a także wniósł wkład w matematykę.

Teraz, gdy ogólne znaczenie terminu kartezjański zostało przedstawione, warto, abyśmy wiedzieli, co oznacza kartezjański i do czego odnosi się ten termin w niektórych z jego bardziej szczegółowych zastosowań, na przykład tych związanych z filozofią (kartezjański racjonalizm, kartezjański dualizm itp.) i matematyką (kartezjańska płaszczyzna).

Wśród tematów, o których Kartezjusz myślał i pisał, była kwestia wiedzy i tego, w jaki sposób można ją wiarygodnie uzyskać. Zajmował się tym tematem w swoich pracach " Dyskurs o metodzie " e " Medytacje metafizyczne "W tych pracach przedstawił to, co często nazywa się kartezjańskim racjonalizmem.

Zobacz także znaczenie Racjonalizm .

Myśl kartezjańska zaczyna się od zwątpienia we wszelką wiedzę, ponieważ ani tradycyjna opinia społeczeństwa, ani świadectwo zmysłów nie są koniecznie prawdziwe. W tych warunkach, jak można zdobyć wiedzę? Tak zwana metoda kartezjańska opiera się na czystej dedukcji, wychodząc od podstawowych, oczywistych prawd, z których filozof może dojść do konkretnych wniosków.

Kartezjusz zinterpretował swoją zdolność do wątpienia, w tym w swoje własne istnienie, jako dowód na to, że myślał, a zatem istniał. W ten sposób Kartezjusz ustalił jako prawdę ponad wszelką wątpliwość, że istniał i był istotą myślącą. Idea ta jest zwykle reprezentowana przez łacińską frazę Cogito ergo sum (Myślę, więc istnieję).

Dualizm kartezjański

Kolejnym ważnym krokiem w zrozumieniu tego, co kartezjańskie, jest przyjrzenie się temu, co zwykle nazywa się dualizmem kartezjańskim. Dualizm kartezjański, który można również nazwać dualizmem psychofizycznym lub dychotomią ciało-świadomość, jest koncepcją, która przedstawia istotę ludzką jako istotę o podwójnej naturze.

Zgodnie z kartezjańskim dualizmem, istota ludzka ma dwoistą naturę naznaczoną współistnieniem myślącej substancji, umysłu, odpowiedzialnego za czynności takie jak zapamiętywanie, pragnienie i myślenie, oraz ciała, które zajmuje przestrzeń, ma masę, porusza się, wykonuje czynności takie jak trawienie pokarmu i podlega naturalnym prawom o deterministycznym charakterze.

Osoba kartezjańska

Teraz, gdy już dowiedzieliśmy się, czym jest termin kartezjański i do czego się odnosi, możemy zetknąć się z jednym z dość nietypowych znaczeń związanych z przymiotnikiem kartezjański. Wyrażenie "osoba kartezjańska" nabrało pejoratywnego znaczenia i zaczęło być używane w odniesieniu do osoby systematycznej i nieelastycznej, która zawsze myśli i działa w ten sam sposób.

System kartezjański

Jednym z najbardziej znanych wkładów Kartezjusza jest kartezjański układ współrzędnych, który umożliwia ustalenie położenia punktów w przestrzeni na podstawie pewnych informacji. Jest to narzędzie używane na przykład w geometrii i czynnościach takich jak konstruowanie wykresów. Reprezentacja odbywa się na tak zwanej płaszczyźnie kartezjańskiej.

Płaszczyzna kartezjańska

Płaszczyzna kartezjańska jest używana do reprezentowania i lokalizowania punktów w układzie współrzędnych utworzonym przez dwie linie przecinające się pod kątem 90 stopni (tj. są prostopadłe).

Dwie linie nazywane są osiami. Jedna z nich, pozioma, nazywana jest "osią x" lub "osią x". Druga, pionowa, nazywana jest "osią y" lub "osią y". Na przecięciu obu osi znajduje się punkt nazywany "początkiem". W ten sposób układ jest podzielony na cztery części zwane "kwadrantami".

Każdy punkt jest reprezentowany w układzie współrzędnych przez uporządkowaną parę w postaci (X,Y), gdzie pierwsza współrzędna jest względem osi X, a druga względem osi Y.

Punkty w 1. ćwiartce mają dodatnie odcięte i rzędne. Punkty w 2. ćwiartce mają ujemne odcięte i dodatnie rzędne. Punkty w 3. ćwiartce mają ujemne odcięte i rzędne. Punkty w 4. ćwiartce mają dodatnie odcięte i ujemne rzędne.

Zobacz także:

Znaczenie pojęcia "myślę, więc istnieję

Znaczenie współczesnej filozofii