Στίγμα κάνει αναφορά σε ένα ουλή που προκαλείται στο σώμα από τραύμα ή τραυματισμό .

Η λέξη μπορεί επίσης να χαρακτηριστεί ως ένα φυσικό σημάδι στο σώμα, όπως μια κουκίδα ή μια ελιά.

Στον τομέα της θρησκείας, το στίγμα ορίζει τα σημάδια ή τις πληγές που είχαν στο σώμα τους κάποιοι θρησκευόμενοι άνθρωποι ή άγιοι. Πιστεύεται ότι αντιπροσώπευαν τις πληγές (σημεία όπου έγινε η σταύρωση) του Ιησού Χριστού.

Με τη μεταφορική έννοια, το στίγμα μπορεί να είναι κάτι ή κάτι που θεωρείται ως ανάξιος, άτιμος ή κακόφημος .

Αυτή η έννοια, πιθανότατα, προήλθε από τη συνήθεια να σημαδεύουν με καυτό σίδερο τα χέρια και τους ώμους των εγκληματιών ή των σκλάβων.

Με αυτόν τον τρόπο, το στίγμα αυτό χρησίμευε ως μια μορφή ταυτοποίησης, όπου η κοινωνία μπορούσε να δει ποιος είχε κακή φήμη ή ποιος είχε διαπράξει κάποιο έγκλημα.

Βασικά, το στίγμα μπορεί επίσης να οριστεί ως η αρνητική άποψη που έχει μια κοινωνία απέναντι σε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά ή μια ασθένεια από την οποία πάσχει κάποιος.

Υπό αυτή την έννοια, το στίγμα αποδοκιμάζει στη συλλογικότητα ένα χαρακτηριστικό που παρουσιάζει ένα άτομο.

Στη Ζωολογία, η έννοια του στίγματος είναι ένα άνοιγμα που βρίσκεται στην εξωτερική πλευρά της τραχείας των χερσαίων αρθροπόδων (εντόμων), γνωστό και ως σπιράλ, δηλαδή τα στόμια που αποτελούν μέρος των αναπνευστικών οργάνων.

Ο όρος υποδηλώνει επίσης τη δεκτική περιοχή των ανθέων - το τελικό τμήμα του γυρεοειδούς, το οποίο προορίζεται να συλλέγει τους κόκκους γύρης, όπου και βλαστάνουν.

Στην ιατρική, η λέξη "στίγμα" αποτελεί ένδειξη μιας παθολογίας.

Κοινωνικό στίγμα

Ο όρος "κοινωνικό στίγμα" αποτελεί μέρος της μελέτης των Κοινωνιολογία Συνδέεται με τις ιδιαιτερότητες μιας συγκεκριμένης ομάδας ή ενός ατόμου που έρχονται σε αντίθεση με τα καθιερωμένα παραδοσιακά πολιτιστικά πρότυπα μιας κοινωνίας.

Αυτό σημαίνει ότι το "κοινωνικό στίγμα" είναι οτιδήποτε δεν θεωρείται πολιτισμικό πρότυπο για τη συγκεκριμένη κοινωνία.

Καθ' όλη τη διάρκεια της Ιστορία Υπάρχουν πολλά σαφή παραδείγματα κοινωνικού στίγματος.

Ένα παράδειγμα είναι ο Μεσαίωνας, όταν οι γυναίκες και τα άτομα με σωματικές και ψυχικές ασθένειες ήταν κοινωνικά αποκλεισμένα. Η Εκκλησία, μαζί με την αριστοκρατία, καθόριζαν τους κανόνες, τις νόρμες και τον τρόπο ζωής (που ονομάστηκε σωστό πρότυπο).

Άλλες περιπτώσεις είναι οι μαύροι, οι ομοφυλόφιλοι, ακόμη και οι άνθρωποι ορισμένων θρησκευτικών δογμάτων, όπως ο Ιουδαϊσμός, οι οποίοι θεωρούνταν στίγμα για ορισμένες κοινωνίες.