Wat is ego?

Ego is een woord dat van Latijnse oorsprong "ik" betekent, eerste persoon enkelvoud.

De term ego wordt gebruikt in de filosofie en heeft de betekenis van " mij van elke ", of van iets dat kenmerkt de persoonlijkheid van elk individu .

Naast Filosofie is ego ook een kenmerkende term van de Psychoanalyse en volgens de psychoanalytische theorie maakt het ego deel uit van een triade die het psychische model van elke persoon vormt, bestaande uit ego , superego e ID Terwijl het superego en de ID onbewuste inhouden zijn, wordt het ego beschouwd als de "verdediger van de persoonlijkheid", die voorkomt dat de onbewuste inhouden de bewuste kant overnemen, en is daarom een verdedigingsmechanisme van de persoonlijkheid.

Het ego is het beeld dat een persoon van zichzelf heeft, het is het deel dat de handelingen en instincten van een individu bepaalt tegenover wat hij ontvangt als een manifestatie van de echte wereld. In de populaire opvatting is ego een term die de extreme bewondering van een persoon voor zichzelf aanduidt.

Het ego wordt beschouwd als de essentie van een individu en is een belangrijk concept voor de studie van een persoonlijkheid. Het wordt de schaal van wat een persoon wil en wat hij werkelijk heeft, en bepaalt de sociale waarden die het bestaan van een persoon markeren.

Het ego heeft ook de eigenschap dat het de basisprincipes van elk individu verzamelt, die gevormd zijn sinds het begin van zijn leven, en kan worden beschouwd als het instinct dat een persoon domineert, een natuurlijke impuls die een individu stuurt in uitdagende situaties, en zijn aanleg voor het leven toont.

Dit door het ego bepaalde instinct leidt ons naar Eros, de liefde voor het leven, integratie met andere mensen, het instinct van verdediging en behoud van de existentiële situatie, in tegenstelling tot Thanatos, dat dood, vernietiging is.

Het ego heeft als een van zijn belangrijkste taken om de verlangens die we voelen via de ID in overeenstemming te brengen met de realiteit van het superego, waarbij het de onbewuste verlangens onderdrukt om niet de straf te ontvangen die voortkomt uit het gebrek aan emotionele controle.

Met de inperking van verlangens en wensen is het ego verantwoordelijk voor het vermogen om onderscheid te maken tussen wat mogelijk is en wat onmogelijk is in het licht van de werkelijkheid die we ervaren.

Het ego en de theorie van Freud

Volgens de vader van de psychoanalyse, Sigmund Freud, is het ego een verzameling hypotheses over het functioneren van de hersenen van individuen, met als uitgangspunt het feit dat elke psychische gebeurtenis wordt bepaald door eerdere gebeurtenissen, wat leidt tot de conclusie dat er in de psychische wereld geen ongelukken bestaan.

Vanuit het concept van Freud is het ego de psychoanalytische basis om de psyche te beschrijven, een woord dat uit het Hebreeuws komt en ziel betekent, dit is het element dat in elk levend wezen bestaat en verantwoordelijk is voor het vermogen om emoties uit te drukken.

Het ego is dus een biologisch en primitief element van onze psyche, dat zich afspeelt in het onbewuste waar de trauma's en verlangens die we de wereld in laten ontsnappen worden verdrongen en bewaard, altijd gemotiveerd door de gebeurtenissen die ons vorige leven hebben getekend.

Het ego stelt ons in staat om goede en slechte emoties te voelen, stelt ons in staat om een masker op te zetten voor situaties die ons kwetsbaar zouden kunnen maken, zorgt ervoor dat we weten hoe we de relatie tussen het plezierprincipe en het realiteitsprincipe in balans moeten brengen en stelt ons in staat om verdedigingsmechanismen op te bouwen om onszelf te beschermen tegen wat ons bedreigt, en maakt de manifestatie van het libido mogelijk.

Ander ego

Voor Freud is het alter ego het tweede zelf, of een "ander zelf", en kan het worden beschouwd als een tweede persoonlijkheid aanwezig in één individu .

Een goed voorbeeld hiervan is te vinden in de literatuur, wanneer de manifestatie van het alter ego van een auteur wordt gereproduceerd in een verhaal dat wordt verteld vanuit het gezichtspunt van een andere persoon, waardoor een andere persoonlijkheid wordt aangenomen om een werk te produceren.

Maar terwijl het alter ego zich in de literatuur bewust kan manifesteren, wordt het in de psychoanalyse beschouwd als een pathologisch symptoom en kan het een dissociatieve identiteitsstoornis veroorzaken.

De betekenis van Ego is in de categorieën Filosofie en Psychologie

Zie ook:

• Betekenis van morele waarden
• Betekenis van Moreel
• Betekenis van ethiek