Ego چیست؟

Ego کلمه ای است که در اصل لاتین آن به معنای "من"، اول شخص مفرد است.

از اصطلاح ego استفاده می شود. در فلسفه به معنای « من از هر یک »، یا چیزی که شخصیت هر فرد را مشخص می کند .

علاوه بر این از نظر فلسفه، ایگو نیز یک اصطلاح مشخصه روانکاوی است و بر اساس نظریه روانکاوی، ایگو بخشی از یک سه گانه است که مدل روانی هر فرد را تشکیل می دهد که از خود ، ابر من اگو تشکیل شده است. 4> و ID . در حالی که سوپرایگو و ID محتویات ناخودآگاه هستند، ایگو به عنوان "مدافع شخصیت" در نظر گرفته می شود و مانع از آن می شود که محتوای ناخودآگاه جنبه خودآگاه را به خود بگیرد و در نتیجه مکانیزم دفاعی شخصیت است.

ایگو تصویری است که شخص از خود دارد، بخشی است که اعمال و غرایز فرد را در مواجهه با آنچه به عنوان تجلی دنیای واقعی دریافت می کند، تعیین می کند. در تصور رایج، ایگو اصطلاحی است که بیانگر تحسین شدید شخص از خود است.

من به عنوان جوهره یک فرد، مفهوم مهمی برای مطالعه شخصیت است که به نوک تبدیل می شود. تعادل بین آنچه که شخص می خواهد و آنچه واقعاً دارد، تعیین ارزش های اجتماعی که وجود یک فرد را مشخص می کند.

من همچنین دارای ویژگی جمع آوری اصول اساسی هر فرد است. ، کهاز ابتدای زندگی شکل گرفته اند و می توان آن را غریزه حاکم بر فرد دانست، یک انگیزه طبیعی که فرد را در مواجهه با موقعیت های چالش برانگیز هدایت می کند و استعدادهای او را برای زندگی نشان می دهد.

این غریزه با تعیین می شود. ایگو ما را به اروس می برد، عشق به زندگی، ادغام با افراد دیگر، غریزه دفاع و حفظ موقعیت وجودی، بر خلاف تاناتوس، که مرگ، نابودی است.

ایگو یکی است. یکی از اسناد اصلی آن هماهنگ کردن خواسته هایی است که از طریق ID احساس می کنیم با واقعیت سوپرایگو، سرکوب امیال ناخودآگاه تا مجازات های ناشی از عدم کنترل عاطفی را دریافت نکنیم.

با مهار امیال و امیال، ایگو مسئول توانایی تمایز بین آنچه ممکن و غیرممکن است در مواجهه با واقعیتی که تجربه می کنیم است.

ایگو و نظریه فروید

از نظر پدر روانکاوی، زیگموند فروید، ایگو مجموعه ای از فرضیه ها در مورد عملکرد مغز افراد است که به عنوان پیش فرض این واقعیت را در نظر می گیرد که هر رویداد روانی توسط رویدادهای قبلی تعیین می شود، که منجر می شود. به این نتیجه رسید که، در دنیای روان، هیچ شانسی وجود ندارد.

از مفهوم فروید، ایگو پایه روانکاوی برای توصیف روان است، کلمه ای که از عبری آمده و به معنای روح است. عنصری که در هر موجود زنده ای وجود دارد،مسئول توانایی بیان احساسات است.

بنابراین، ایگو یک عنصر بیولوژیکی و ابتدایی از روان ما است که در ناخودآگاه عمل می کند، جایی که آسیب ها و خواسته هایی که اجازه می دهیم به جهان فرار کنند سرکوب و نگهداری می شوند. ، همیشه با انگیزه رویدادهایی که زندگی قبلی ما را مشخص کرده است.

خود به ما اجازه می دهد احساسات خوب و بد را احساس کنیم، به ما این امکان را می دهد که در مواجهه با موقعیت هایی که می تواند ما را آسیب پذیر کند نقاب بگذاریم. ما می دانیم که چگونه رابطه بین اصل لذت و اصل واقعیت را متعادل کنیم و به ما اجازه می دهد تا دفاعی برای محافظت در برابر آنچه ما را تهدید می کند، بسازیم، علاوه بر این که تظاهرات میل جنسی را ممکن می کند.

Alter ego

از نظر فروید، آلتر ایگو همان خود دوم یا "خود دیگری" است که می تواند به عنوان شخصیت دوم موجود در یک فرد واحد در نظر گرفته شود .

یک خوب نمونه‌ای از این را می‌توان در ادبیات یافت، زمانی که تجلی آلتر ایگوی نویسنده خود را در داستانی که از دیدگاه شخص دیگری روایت می‌شود بازتولید می‌کند، بنابراین شخصیت متفاوتی را برای تولید یک اثر فرض می‌کند.

اما، در حالی که در ادبیات آلتر ایگو می تواند خود را آگاهانه نشان دهد، در روانکاوی آن را یک علامت آسیب شناختی تلقی می کنند که می تواند باعث اختلال هویت تجزیه ای شود.

معنای ایگو در مقوله های فلسفه و روانشناسی است

ببینیدهمچنین:

• معنای ارزشهای اخلاقی
• معنای اخلاق
• معنای اخلاق