Δεοντολογία είναι θηλυκό ουσιαστικό. Η προέλευσή του είναι συνδυασμός των ελληνικών deon που σημαίνει "καθήκον, υποχρέωση", και logia που σημαίνει "συνθήκη, ομιλία".

Η έννοια της δεοντολογίας αναφέρεται σε μια φιλοσοφία που εντάσσεται ως μέρος της σύγχρονης ηθικής φιλοσοφίας, η έννοια της οποίας είναι η επίγνωση του καθήκοντος και της υποχρέωσης .

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η δεοντολογία είναι συχνά γνωστή ως "θεωρία του καθήκοντος".

Με άλλα λόγια, η δεοντολογία μπορεί να συνοψιστεί ως μια κατηγορία πραγματείας ή πειθαρχίας που επικεντρώνεται στην ανάλυση των υποχρεώσεων και των ηθικές αξίες.

Είναι σαν μια θεωρία για τις επιλογές των ανθρώπων, για το τι είναι ηθικά απαραίτητο και αυτό που χρησιμεύει για να καθοδηγήσει αυτό που πραγματικά πρέπει να γίνει.

Λέγεται ότι η δεοντολογία περιλαμβάνει αυτό που ονομάζεται ηθική κανονιστική - φιλοσοφία που εκφράζει αυτό που πρέπει να θεωρηθεί ως "καλό" και αυτό που πρέπει να χαρακτηριστεί ως κάτι κακό/αρνητικό).

Ένα σαφές παράδειγμα είναι να εξηγήσουμε ότι κάθε επάγγελμα ή εμπόριο μπορεί να έχει τη δική του δεοντολογία, η οποία θα υποδεικνύει ποιο είναι το καθήκον κάθε ατόμου. Αυτό σημαίνει ότι κάθε επαγγελματίας, κάθε επαγγέλματος, μπορεί να έχει το δικό του σύνολο αρχών και κανόνων συμπεριφοράς ή υποχρεώσεων, το οποίο βοηθά στη ρύθμιση του επαγγέλματος, λαμβάνοντας υπόψη τον Κώδικα Δεοντολογίας της επαγγελματικής κατηγορίας.

Για τους επαγγελματίες, η δεοντολογία περιλαμβάνει πρότυπα που καθορίζονται από την ορθότητα των προθέσεων, των ενεργειών, των καθηκόντων, των δικαιωμάτων και των αρχών και όχι από την ηθική.

Κατά γενικό κανόνα, οι κώδικες δεοντολογίας βασίζονται στις μεγάλες παγκόσμιες διακηρύξεις, προσπαθώντας να μεταφράσουν και να εκφράσουν το ηθικό αίσθημα μέσω αυτών, προσαρμόζοντάς τους επίσης σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά κάθε χώρας και επαγγελματικής ομάδας.

Σχολιάζεται ότι ο δημιουργός αυτής της έννοιας ήταν ο φιλόσοφος Τζέρεμι Μπένθαμ, το έτος 1834, ο οποίος σχολίασε τον κλάδο της ηθικής στον οποίο αντικείμενο μελέτης θα ήταν η θεμελίωση του καθήκοντος και των κανόνων.

Εκτός από τον δημιουργό Bentham, ο Immanuel Kant συνέβαλε επίσης στη δεοντολογία, διαιρώντας τη φιλοσοφία αυτή σε δύο έννοιες: τον πρακτικό λόγο και την ελευθερία.

Σύμφωνα με τον Καντ, το να ενεργεί κανείς από καθήκον είναι ένας τρόπος για να προσδώσει στην πράξη την ηθική της αξία, γεγονός που καθιστά σαφές ότι η ηθική τελειότητα θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με μια ελεύθερη βούληση.

Παρεμπιπτόντως, η δεοντολογία στο σύνολό της περιλαμβάνει λογικές, πολιτικές και νομικές αρχές, η οποία περιλαμβάνει την αρχή της ίσης μεταχείρισης, για παράδειγμα, καθώς και τη λογική αρχή της εξεύρεσης της αλήθειας για κάτι.

Υπάρχει επίσης η πολιτική αρχή όπου αναζητείται η ισορροπία στην κοινωνία κατά την κοινωνική κατοχύρωση των δικαιωμάτων.

Λαμβάνοντας υπόψη τη Βραζιλία, διαπιστώνεται ότι υπάρχουν οι εξής αρχές επιστημολογική που υπάρχει στο Ομοσπονδιακό Σύνταγμα του 1988, καθώς και η αρχή της δικονομικής δικαιοσύνης και η αρχή του διπλού βαθμού δικαιοδοσίας.

Προφανώς, η δεοντολογία προβαίνει σε μια αξιολόγηση των εσωτερικών καθηκόντων κάθε ατόμου, δηλαδή του τι πρέπει να γίνει ή να αποφευχθεί σε σχέση με αυτό που σας λέει η συνείδησή σας.

Νομική δεοντολογία

Η νομική δεοντολογία είναι το όνομα της επιστήμης που ασχολείται με τη φροντίδα των καθηκόντων και των δικαιωμάτων ακριβώς των επαγγελματιών που σχετίζονται με τη δικαιοσύνη.

Στην περίπτωση αυτή, οι επαγγελματίες που περιλαμβάνουν τη νομική δεοντολογία είναι οι δικαστές, οι δικαστές, οι δικηγόροι κ.λπ.