আধ্যাত্মিকতা কি?

আধ্যাত্মিকতা এটা শব্দ যাৰ উৎপত্তি গ্ৰীক , আৰু ইয়াক যিটো পদাৰ্থ বিজ্ঞানৰ বাহিৰত বুলি বুজিব পাৰি , য’ত metà ৰ অৰ্থ হৈছে “অতীত”, “পিছত” আৰু পদাৰ্থ বিজ্ঞানৰ অৰ্থ হৈছে “পদাৰ্থ বিজ্ঞান” বা “প্ৰকৃতি”। ই দৰ্শনৰ সৈতে জড়িত জ্ঞানৰ এটা শাখা, আৰু যিয়ে বস্তুবোৰৰ সাৰমৰ্ম ৰ বিষয়ে বুজাবুজি বিচাৰে, কিহৰ দ্বাৰা বস্তুবোৰক যিদৰে আছে।

আধ্যাত্মিকতা হৈছে দৰ্শনৰ এটা শাখা যিয়ে অধ্যয়ন কৰে দাৰ্শনিক চিন্তাৰ কেন্দ্ৰীয় সমস্যাসমূহ, অৰ্থাৎ সেই হিচাপে, নিৰপেক্ষ, ঈশ্বৰ, জগত, আত্মা হোৱা। এই অৰ্থত বাস্তৱৰ ধৰ্ম, নীতি, অৱস্থা আৰু মূল কাৰণ আৰু ইয়াৰ অৰ্থ আৰু উদ্দেশ্য বৰ্ণনা কৰাৰ প্ৰয়াস কৰা হয়। তেওঁৰ বিষয়টো অবস্তুহীন, সেয়েহে ধনাত্মকতাবাদী ৰ সৈতে সংঘাত, যিসকলে বিশ্বাস কৰিছিল যে আধ্যাত্মিক ভেটিসমূহ অনুভৱভিত্তিক বস্তুনিষ্ঠতাৰ বাহিৰত।

এৰিষ্টটলক ৰ অন্যতম পিতৃ বুলি গণ্য কৰা হয় আধ্যাত্মিকতাত অৱশ্যে গ্ৰীক দাৰ্শনিকজনে এই শব্দটো তেওঁৰ লেখাত ব্যৱহাৰ কৰা নাছিল, আমি আধ্যাত্মিকতা বুলি কোৱা কথাটোক তেওঁ প্ৰথম দৰ্শন বুলি কয়। আৰু আধ্যাত্মিক প্ৰতিফলনৰ উৎপত্তি তেওঁৰ পৰা নহয়, ই ইতিমধ্যে প্ৰাক-চক্ৰেটিক দাৰ্শনিকসকলৰ মাজত আৰু তেওঁৰ পূৰ্বৰ প্লেটোৰ দাৰ্শনিকসকলৰ মাজত উপস্থিত।

আধ্যাত্মিকতাবাদ নামটো তেতিয়াই আবিৰ্ভাৱ হয় যেতিয়া খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ১ম শতিকাত ৰোডছৰ এণ্ড্ৰনি। এৰিষ্টটলৰ ৰচনাসমূহ সংগঠিত কৰিবলৈ বিচাৰিছিল। ভৌতিক বিষয়ৰ সৈতে জড়িত সকলো কিতাপকে তেওঁ "পদাৰ্থ বিজ্ঞান" আৰু অন্যান্য বিষয়ৰ সৈতে জড়িত সকলো কিতাপৰ শিৰোনাম দিছিল "পদাৰ্থ বিজ্ঞান"।তেখেতে “আধ্যাত্মিকতা” বুলি অভিহিত কৰিছিল। আজিলৈকে দৰ্শনৰ সমগ্ৰ ইতিহাসক প্ৰভাৱিত কৰা, আৰু শতিকাজুৰি চেণ্ট থমাছ একুইনাছ আৰু ইমানুৱেল কাণ্টৰ দৰে মহান দাৰ্শনিকৰ কাম-কাজ।

ৰ অৰ্থৰ বিষয়েও সকলো চাওক ধৰ্মতত্ত্ব .

ইমানুৱেল কাণ্টৰ বাবে তেওঁৰ ১৭৮৫ চনৰ ফাণ্ডামেণ্টেলছ ​​অৱ দ্য মেটাফিজিক্স অৱ মৰেলছ নামৰ গ্ৰন্থখনত আধ্যাত্মিকতা হৈছে অভিজ্ঞতাৰ ওপৰত থকাৰ উদ্দেশ্যেৰে লোৱা চিন্তাৰ এক শাখা। যি প্ৰতিফলনে দাৰ্শনিকজনে তেওঁৰ সমালোচনাত্মক দৃষ্টিভংগীৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি এক গুৰুত্বপূৰ্ণ নৈতিক গ্ৰন্থৰ কল্পনা কৰিবলৈ বাধ্য কৰাইছিল। কান্টে ৰক্ষা কৰিছিল যে আধ্যাত্মিকতা এনে এক ভূখণ্ডৰ দৰে য'ত যুক্তিৰ যুদ্ধবোৰ অহৰহ চলি থাকে।

একেধৰণৰ সমালোচনাত্মক শাৰীত জাৰ্মান দাৰ্শনিক মাৰ্টিন হাইডেগাৰেও আধ্যাত্মিকতাক সত্তাৰ বিস্মৃতিৰ মতবাদ বুলি গণ্য কৰি বিৰোধিতা কৰে, যি প্ৰাচীন গ্ৰীকসকলৰ পৰাই “সত্তা” দৰ্শনত প্ৰতিফলনৰ মহান বস্তু হৈ আহিছে।

যদি আধ্যাত্মিকতাবাদ শব্দটো বিশেষণ হিচাপে দেখা যায়, তেন্তে ই ইংগিত দিয়ে যে কিবা এটাৰ অন্তৰ্গত আধ্যাত্মিক বিজ্ঞানৰ সৈতে বা ইয়াৰ সৈতে জড়িত, যেনে, “অধ্যাপকে যি কৈছিল সেয়া আধ্যাত্মিক সত্য”। একেদৰেই আধ্যাত্মিকতা শব্দটো ব্যৱহাৰ কৰি এনেকুৱা কিবা এটাক বুজাব পাৰি যিটো অতি...অস্পষ্ট বা বুজিবলৈ কঠিন।

বৰ্তমান আধ্যাত্মিকতাই এটা গুপ্ত ৰহস্যময় চৰিত্ৰৰ পুনৰ ব্যাখ্যা লাভ কৰিছে, আমাৰ আধ্যাত্মিক চিন্তাৰ উত্তৰ দিব বিচাৰিছে, যিবোৰ দৰ্শনৰ তুলনাত আত্মসহায়ক আৰু গুপ্তবিদ্যাৰ ক্ষেত্ৰখনৰ অধিক ওচৰত।

যুক্তিবাদ আৰু জ্ঞানতাত্ত্বিক ধাৰণাটোৰ বিষয়ে সকলো চাওক।

স্বাস্থ্যৰ আধ্যাত্মিকতা

স্বাস্থ্যৰ আধ্যাত্মিকতা হৈছে শব্দটোৰ অধিক ৰহস্যময় ধাৰণা, আত্মসহায়কৰ সৈতে জড়িত। ই এটা ধাৰণা যিয়ে ধৰি লৈছে যে বহুতো স্বাস্থ্যজনিত সমস্যাৰ উৎপত্তি চিন্তা আৰু আচৰণৰ আৰ্হিৰ পৰা হয়।

এই শাৰীটোত আমি “স্বাস্থ্যৰ আধ্যাত্মিকতা” বিচাৰি পাওঁ, যিটো লুইজ এণ্টনিঅ’ গাছপাৰেট্টো আৰু ভালকাপেলিয়ে লিখা কিতাপৰ সংকলন।

আধ্যাত্মিক চিত্ৰকলা

২০ শতিকাৰ আৰম্ভণিতে বহুতো কলাত্মক আন্দোলনৰ উত্থান ঘটিছিল, আৰু ইয়াৰ ভিতৰত আমাৰ আধ্যাত্মিক শিল্প বা চিত্ৰকলা আছে। যোৱা শতিকাৰ দ্বিতীয় দশকত ইটালীত জন্মগ্ৰহণ কৰা এই ছবিখন শিল্পী জৰ্জিঅ’ ডি চিৰিকো আৰু কাৰ্লো কাৰাৰ দ্বাৰা কল্পনা কৰা হৈছিল আৰু পিছলৈ জৰ্জিঅ’ মৰাণ্ডীৰ পৰা অৱদান লাভ কৰিছিল।

শিল্পীসকলে আমাৰ বাস্তৱতাৰ বাহিৰত থকা এখন পৃথিৱীক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিব বিচাৰিছিল . যথেষ্ট অদ্ভুত আৰু কল্পনাপ্ৰসূত, সপোন আৰু কল্পনাৰ কথা মনত পেলোৱা এখন ৰহস্যময় আৰু বিৰক্তিকৰ পৃথিৱী আছিল। আমি বাস কৰা পৃথিৱীখনৰ বাস্তৱতাৰ পৰা যথেষ্ট দূৰত।

আধ্যাত্মিকতাবাদৰ অৰ্থ দৰ্শনৰ শ্ৰেণীত আছে

চাওকলগতে:

• জ্ঞানবিজ্ঞানৰ অৰ্থ
• ধৰ্মততত্ত্বৰ অৰ্থ
• নৈতিকতাৰ অৰ্থ
• যুক্তিবিজ্ঞানৰ অৰ্থ
• সমাজবিজ্ঞানৰ অৰ্থ
• যুক্তিবাদৰ অৰ্থ
• নৈতিকতাৰ অৰ্থ
• হাৰ্মেনিউটিক্সৰ অৰ্থ
• অনুভৱবাদৰ অৰ্থ
• আলোকজ্জ্বলতাৰ অৰ্থ
• ধনাত্মকতাবাদৰ অৰ্থ