Zomertijd is de naam voor de de gewoonte om de klokken op een bepaalde tijd van het jaar vooruit te zetten Aan het einde van de zomertijd worden de klokken teruggezet naar de oude tijd.

Het is een maatregel die in verschillende landen op verschillende tijdstippen is toegepast. Hoewel het idee om de zomertijd in te voeren vaak wordt toegeschreven aan de Amerikaanse uitvinder, schrijver en politicus Benjamin Franklin de waarheid is ingewikkelder.

Volgens de website van het Franklin Institute, een wetenschappelijk museum dat is opgericht ter ere van Franklin en is gevestigd in de stad Philadelphia, Pennsylvania, schreef de Amerikaan, die toen in Parijs woonde, in 1784 een satirische tekst die werd gepubliceerd in de Tijdschrift van Parijs .

In het artikel verdedigde hij het idee dat wakker worden met zonsopgang de Parijzenaars fortuinen aan kaarsen zou besparen. Als onderdeel van zijn satire stelde hij maatregelen voor zoals het heffen van belasting op ramen die luiken hadden om het zonlicht tegen te houden, het beperken van het aantal kaarsen dat elk gezin elke week mocht kopen en het laten luiden van kerkklokken opAls het nodig is, zo stelde de tekst voor, moeten er kanonnen worden afgevuurd in de straten van de stad om de achterblijvers wakker te schudden.

Merk op dat Franklins humoristische voorstel ging over mensen vroeger laten opstaan, maar niet voorstelde om de klok vooruit te zetten.

Waarschijnlijk de eerste persoon die serieus iets voorstelde als wat we nu kennen als zomertijd was de Nieuw-Zeelandse entomoloog George Hudson In 1895 stelde hij voor om de klokken twee uur vooruit te zetten, zodat mensen aan het eind van de middag van meer zon konden genieten.

Een paar jaar later maakte de Britse fabrikant William Willett Hij kwam zelf met het idee om de klok vooruit te zetten om een beter gebruik van zonlicht te bevorderen. Hij presenteerde zijn idee aan het parlement. Onder de voorstanders van het idee waren de toekomstige premier Winston Churchill en de schrijver Arthur Conan Doyle Ondanks deze steun werd het idee verworpen.

Enkele van de Engelse namen die zijn gegeven aan de maatregel om de klok vooruit te zetten op een moment van het jaar met meer zonlicht in verschillende Engelssprekende landen zijn: Daylight Saving Time (DST), Summer Time en Daylight-Saving Time. De uitdrukking Daylight Savings Time, hoewel relatief vaak voorkomend, wordt beschouwd als een verkeerde variant.

De Canadese steden Port Arthur en Orillia, beide in de provincie Ontario, waren pioniers in het toepassen van maatregelen met de betekenis van wat we nu zomertijd noemen in het begin van de 20e eeuw. De eerste landen die de zomertijd invoerden waren het Duitse Rijk en zijn bondgenoot het Oostenrijks-Hongaarse Rijk in 1916 met het doel kolen te besparen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Hierbij waren zegevolgd door het Britse Rijk, veel van haar bondgenoten, waaronder de Verenigde Staten, en veel neutrale landen in Europa.

Over het algemeen hebben de landen die de zomertijd tijdens de Eerste Wereldoorlog hadden ingevoerd, deze na afloop van het conflict afgeschaft. Uitzonderingen waren de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Ierland. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het gebruik van de zomertijd weer algemeen. Het werd ook op grote schaal toegepast in de Amerikaanse en Europese continenten als een middel om te reageren op de crisisZelfs vandaag de dag passen verschillende landen nog zomertijd toe.

Zomertijd in Brazilië

Nu we weten wat zomertijd is, kunnen we ons afvragen wanneer het voor het eerst werd ingevoerd in Brazilië. In 1931 tekende president Getúlio Vargas, als hoofd van de Voorlopige Regering die werd opgericht door de Revolutie van 1930, een decreet voor de invoering van wat "zomerlichtbesparing" werd genoemd.

Het decreet bepaalde dat de klokken op 3 oktober om 11 uur 's ochtends een uur vooruit moesten worden gezet en dat dit zo moest blijven tot 31 maart middernacht, wanneer ze weer terug moesten worden gezet. In die tijd werd de maatregel in het hele land toegepast.

Het jaar daarop ondertekende Vargas een ander decreet, dat het tijdstip veranderde waarop de klokken vooruit moesten worden gezet om problemen met telegraafdiensten te voorkomen.

In 1933 ondertekende Vargas een decreet dat de vorige twee decreten herriep en een einde maakte aan de zomertijd. In verschillende deelstaten en met verschillende geldigheidsperiodes werd de zomertijd in Brazilië toegepast tussen 1949 en 1953, tussen 1963 en 1968 en vanaf 1985 tot hij in 2019 werd opgeschort door toenmalig president Jair Bolsonaro.

Decreet 6.558 van 8 september 2008, ondertekend door de toenmalige president Luiz Inácio Lula da Silva, stelde een vaste periode vast voor de toepassing van de zomertijd elk jaar: van nul uur op de derde zondag in oktober van elk jaar tot nul uur op de derde zondag in februari van het daaropvolgende jaar. Als de zondag waarop de zomertijd zou eindigen, samenviel met deCarnavalszondag, zou deze beëindiging verplaatst worden naar de volgende zondag.

Bovengenoemd decreet onderging wijzigingen in de formulering die werden ingevoerd door decreten van 2011, 2012 en 2013 tot wijziging van de lijst van staten waarin de zomertijd zou worden ingevoerd. Vervolgens werd het decreet gewijzigd bij decreet nr. 9242 van 15/12/2017, ondertekend door de toenmalige president Michel Temer. De periode van toepassing van de zomertijd werd gewijzigd in de periode die begint om nul uur van de eerste zondagnovember van elk jaar en eindigt om middernacht op de derde zondag van februari van het volgende jaar.

Hoe werkt de zomertijd?

Nu we hebben uitgelegd wat zomertijd is en waar het vandaan komt, is het tijd om te kijken hoe zomertijd werkt. Om te begrijpen hoe het werkt, moeten we iets begrijpen over de axiale kanteling van de aarde.

Zoals de wetenschap uitlegt, wordt er een hoek gevormd tussen de draaias van de aarde en de lijn loodrecht op het vlak van haar baan rond de zon. Deze hoek, die momenteel 23°26'21" is, wordt de axiale kanteling van de aarde genoemd en is verantwoordelijk voor de seizoenen en de variatie in de lengte van het verlichte deel van de dag gedurende het jaar.

Een groot deel van de menselijke activiteiten in geïndustrialiseerde samenlevingen wordt geregeld door onveranderlijke tijdschema's, zoals het in- en uitstappen van studenten en werknemers op scholen, het in- en uitstappen van werknemers in fabrieken en kantoren, de werking van het openbaar vervoer, de openbare dienstverlening in openbare kantoren en banken, naast andere activiteiten. Dit is anders dan de activiteiten van dehet plattelandsleven, die voor hun organisatie meer afhankelijk zijn van de duur van de zonneverlichting.

Door de klok een uur vooruit te zetten, worden mensen eerder wakker en beginnen en eindigen ze hun dagelijkse activiteiten eerder, waardoor ze meer tijd hebben met zonlicht. Hierdoor, en doordat de daglichtperiode in bepaalde maanden van het jaar langer is, kan de extra tijd zonlicht worden benut door de behoefte aan kunstlicht te verminderen, wat kan leiden tot besparingen vanenergie.

Bovendien zorgt de zomertijd ervoor dat het zonlicht beter wordt benut, waardoor de kunstverlichting in openbare ruimtes, huizen, bedrijven enz. later dan normaal kan worden ingeschakeld, waardoor het energieverbruik tijdens piekuren daalt, wanneer het elektriciteitsverbruik hoger is. Dit hogere verbruik vindt meestal plaats tussen laat in de middag en vroeg in de ochtend.s Nachts, wanneer mensen terugkeren naar hun huizen, zetten ze apparaten aan zoals televisies, gebruiken ze elektrische douches etc. Door het stroomverbruik tijdens piekuren te verminderen, wordt de kans op overbelasting van het systeem verkleind.

Aangezien de variatie in de lengte van de verlichte periode groter is in gebieden in de buurt van de Steenbok- en Kreeftskeerkringen, is de zomertijd in deze gebieden effectiever dan in gebieden dichter bij de evenaar. Dit verklaart waarom de staten in het noorden en noordoosten van Brazilië meestal zijn vrijgesteld van de toepassing van de zomertijd.

Landen die zomertijd invoeren

Hierboven werd uitgelegd wat zomertijd is en dat het al enkele jaren wordt toegepast in Brazilië. Het wordt nog steeds toegepast in veel landen over de hele wereld.

Tot de landen die momenteel de zomertijd op hun hele grondgebied of een deel ervan invoeren behoren: de Europese Unie, Australië, Canada, Chili, Cuba, de Verenigde Staten, Mexico, Nieuw-Zeeland en Rusland.

Opschorting van de zomertijd in 2019

Decreet nr. 9.772 van 26/04/2019, ondertekend door toenmalig president Jair Bolsonaro, maakte een einde aan de toepassing van de zomertijd in Brazilië. Volgens de regering zorgden veranderingen in de gewoonten van Braziliaanse consumenten ervoor dat de zomertijd geen significante besparingen opleverde, wat immers het doel is waarvoor de zomertijd is bedoeld.

Braziliaanse staten die zomertijd hebben ingevoerd

In de laatste versie van de zomertijd voordat deze werd opgeschort door de regering van Jair Bolsonaro, namen de staten Rio de Janeiro, São Paulo, Espírito Santo, Minas Gerais, Goiás, Paraná, Santa Catarina, Rio Grande do Sul, Mato Grosso en Mato Grosso do Sul, evenals het Federale District, de zomertijd aan.